ΠΡΟΣ ΤΟΝ Δ/ΝΤΗΝ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ" κ.ΕΜΜ.ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΝ
Ἀριθ. Πρωτ. : 784
Πρός
Τήν Ἐφημερίδα «ΚΥΘΗΡΑΪΚΑ»
Μεγίστης 31
174 55 Ἅλιμος
Ἀγαπητέ μου κ. Διευθυντά,
Μέ ἔκπληξι ἀνέγνωσα στό ὑπ' ἀριθ.295, Ὀκτ.2014, φύλλο τῆς ἐφημερίδας σας, στό ἄρθρο πού ἀναφέρεσθε στήν ἐπετειακή ἡμερίδα τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου στά Κύθηρα μέ θέμα «ὁ θεσμός τῆς Ἐγχωρίου Περιουσίας στά Ἑπτάνησα...» ὅτι ἐζήτησα νά ἀλλάξη ὁ θεσμός τῆς Ἐγχωρίου καί νά ἀσκῆ ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων καθήκοντα Προέδρου τῆς Ἐγχωρίου!
1. Ὁ συμπολίτης μας Ὁμότιμος Καθηγητής τοῦ Συνταγματικοῦ δικαίου κ.Γεώργιος Κασιμάτης, ἀφοῦ ἔκανε τήν εἰσήγησί του στό πρῶτο μέρος τοῦ συνεδρίου (τό ὁποῖο δέν παρηκολούθησα, διότι ἤμουνα στήν ἐκδήλωσι τῶν γιατρῶν τοῦ Αἰγαίου στό Νοσοκομεῖο μας) σέ μία ἀπό τίς τελευταῖες παρεμβάσεις του εἶπε : τό λέγω νά τό ἀκούσῃ καί ὁ Μητροπολίτης πού ἔλειπε πρίν, πώς δέν πρέπει ἐκεῖνος (ὁ Μητροπολίτης) καί ἡ Τοπική Ἐκκλησία νά διεκδικήσουν τήν περιουσία τῶν Προσκυνημάτων τῆς νήσου μας. Αὐτό τό θεώρησα ὡς πρόκλησι καί «ταπείνωσι» τοῦ Ἐπισκόπου καί τῆς Τοπικῆς μας Ἐκκλησίας ἐνώπιον τῶν Πρυτανικῶν ἀρχῶν τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου, τοῦ ἐπιστημονικοῦ κοινοῦ καί τῶν συμπολιτῶν μας.
2. Ὅταν ἐκλήθην νά ἀπευθύνω χαιρετισμό στό κλείσιμο τοῦ 10ου Διεπιστημονικοῦ Μετ. Προγράμματος τοῦ Παν/μίου τούτου, ἀφοῦ εἶπα τά προσήκοντα γιά τό Συνέδριο, τούς διοργανωτές καί τούς συνέδρους, καί, ἐνῷ δέν εἶχα πρόθεσι νά ἀναφερθῶ σέ θέματα τῆς Ἐγχωρίου, ἔδωκα τίς ἑξῆς ὀφειλόμενες ἀπαντήσεις στόν Καθηγητή κ.Κασιμάτη.
Ὁ κ.Καθηγητής ὡμίλησε γιά τήν παράδοσι ὑπαγωγῆς τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων στήν Ἐπιτροπή Ἐγχωρίου Περιουσίας, πού πρέπει νά εἶναι σεβαστή. Ὅμως, παράδοσις δεκαετιῶν δέν ἦταν ἡ ἄμισθος Προεδρία τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐγχωρίου Περιουσίας ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Κυθήρων; Γιατί δέν ἔγινε σεβαστή αὐτή ἡ παράδοσις καί ἀντ' αὐτοῦ προέκυψε ὁ ἐν θέματι νέος νόμος; Παρεμπιπτόντως : ὁρισμός τῆς διαθήκης Τριφύλλη καί παράδοσις δεκαετιῶν ἦταν νά προεδρεύη τοῦ ΤΡΙΦΥΛΛΕΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ «ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΝΙΚ. ΤΡΙΦΥΛΛΗ Ή ΚΑΒΑΚΟΥ» ὁ Μητροπολίτης. Ποιός τόν ἄλλαξε;
Ἀλλά ἡ παράδοσις τῆς διοικήσεως καί διαχειρίσεως τῶν Ἱερῶν Προσκυνημάτων μας ἔχει πιό πρίν βάθος τρισήμισυ περίπου αἰώνων (περίοδος κατά τήν ὁποία δέν ὑφίστατο ὡς θεσμός ἡ Ἐγχώριος, ἡ ὁποία στίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰώνα ἔλαβε ὑπόστασι). Καί στόν 19ο αἰώνα, πού ἡ Ἐγχώριος διεχειρίζετο τήν δημόσια περιουσία τῶν νησιῶν μας Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, ἡ διοίκησις καί διαχείρισις τοῦ ἱεροῦ τῆς Μυρτιδιωτίσσης καθιδρύματος, κατά τόν ἀείμνηστον ἱστορικόν καί Ὑμνογράφον Σοφοκλῆ Καλούτση, παρεχωρήθη ὑπό τῆς ἐν Κερκύρᾳ ἑδρευούσης Γερουσίας τῆς Ἰονίου Πολιτείας, συναινούσης καί τῆς Ἀγγλικῆς Διοικήσεως, εἰς τόν ζηλωτήν καί ταλαντοῦχον Ἱερομόναχο π.Ἀγαθάγγελο Καλλίγερο, ὁ ὁποῖος ἀπό τό 1838 ἕως τό ἔτος 1895 διετέλεσε Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῶν Μυρτιδίων. Καί τά λοιπά ἱερά ἐν Κυθήροις καθιδρύματα ἐξεμισθοῦντο εἰς εὐσεβεῖς Κληρικούς, κατά τόν ἀοίδιμο Σοφ. Καλούτση. Ποιά ἐξάρτησι εἶχε τήν ἐποχή ἐκείνη τό Μοναστῆρι τῆς Μυρτιδιώτισσας ἀπό τήν Ἐγχώριο καί ποιά ἡ συμβολή τῆς Ἐγχωρίου στήν πλήρη ἀνακαίνισι τῆς Μονῆς (μεγαλοπρεπής Ἱερός Ναός, κωδωνοστάσιο, νέες πτέρυγες κελλιῶν), ἀφοῦ ὅλα αὐτά ἦταν ἔργα τοῦ διαχειριστοῦ καί Ἡγουμένου τῆς Μονῆς ἀοιδίμου Ἱερομονάχου Ἀγαθαγγέλου;
3. Μετά τήν κατά τά ὡς ἄνω ἀναφορά μου στήν παράδοσι, ἀπευθυνόμενος στόν κ.Καθηγητή ἀναφέρθηκα στή σημερινή νομοθεσία, πού διέπει τά ἱερά Προσκυνήματα Κυθήρων καί εἶναι ἔργον τῶν χειρῶν του. Ἀπό τό Ε' ὅμως τμῆμα τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (Πρακτικά καί Γνωμοδότηση τοῦ ΣτΕ, Τμῆμα Ε', ἀριθ. 64/2003) ὁ νόμος αὐτός ἐκρίθη ὡς ἀντισυνταγματικός. Καί ὅταν τό θέμα αὐτό ἦλθε στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σ.τ.Ε., γιά τυπικούς καί μόνον καί ὄχι οὐσιαστικούς λόγους ἐπεστράφη στό Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν γιά νά ἐπανυποβληθῆ νομοτύπως, ἀλλά καταχωνιάσθηκε στά Γραφεῖα τοῦ Ὑπουργείου. Οὕτως ἐχόντων τῶν (νομικῶν) πραγμάτων, καί ὑφισταμένης αὐτῆς τῆς νομικῆς ἐκκρεμότητος ἐπί 10ετίαν καί πλέον, νομιμοποιεῖται ὁ κ.Καθηγητής νά κάνει δημόσια ὑπόδειξι γιά νά εἶναι ἀμέριμνη πιά καί νά ἐφησυχάζη ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία;
4. Ἄς μήν ἀνησυχῆ ὁ Καθηγητής κ. Κασιμάτης καί ὅποιος ἄλλος. Παρά τό δεδικασμένο τῆς ὑποθέσεως ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας δέν θά ἀκολουθήση τήν δικαστική ὁδό, γιατί τό νησί μας πολύ ἔχει ταλανισθῆ στό κοντινό παρελθόν ἀπό δικαστικές περιπέτειες. Τό ἔχω ὅμως δηλώσει καί πρό διετίας στήν ἐφημερίδα σας ὅτι ἐφ᾽ ὅσον, ἐν ὄψει τῆς ἐκδόσεως τοῦ ἀναμενομένου νέου Π.Δ., ἐρωτηθῆ ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας περί αὐτοῦ θά ἀξιώση εὐθέως νά ἀποκαθαρθοῦν οἱ διατάξεις τοῦ ἄρθρου 84 τοῦ ν.1416/84 (Α' 18), ὅπως τροποποιήθηκαν καί συμπληρώθηκαν μέ τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 16 παρ. 7 τοῦ ν.2946/2001 (Α' 224), ἀπό τά ὅποια στοιχεῖα ἀντισυνταγματικότητος καί τότε θά εἶναι ἀπόλυτα ἀποδεκτός.
Αὐτό ζητήσαμε, κ.Διευθυντά, πρό 2ετίας μέ τό ὑπ' ἀριθ. 1207/19-12-2012 ἔγγραφό μας ἀπό τό τότε Δημοτικό Συμβούλιο, ὅταν προηγουμένως τήν 15/12/2012 μᾶς ἐκάλεσε στή Διαβούλευσι γιά τήν Ἐγχώριο Περιουσία, ἀλλά καί τότε καταχωνιάσθηκε τό θέμα καί δέν ἐλάβαμε καμμία ἀπάντησι. Εἴχαμε εἰπῆ, δηλαδή, ἐφ' ὅσον μᾶς καλεῖτε σέ Διαβούλευσι, νά ἀπευθυνθῆτε στό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Ἐσωτερικῶν γιά νά ἀνασύρη τόν προαναφερθέντα φάκελλο καί νά ἐπιλυθῆ ἐπί τέλους τό πρόβλημα τῆς ἀντισυνταγματικότητας στήν Ὁλομέλεια τοῦ Σ.τ.Ε. Δέν καταφέρομαι κατά τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐπιτροπῆς Ἐγχωρίου Περιουσίας, οὔτε ἐπιζητῶ νά γίνω Πρόεδρός της. Σέ ἀνύποπτο χρόνο ἔχω εἰπῆ σέ στενούς συνεργάτες μου ὅτι, ἐάν ἤμουνα ὑποχρεωμένος ἀπό τόν νόμο, ὅπως οἱ Προκάτοχοί μου μέχρι τίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ ὀγδόντα, νά εἶμαι καί Πρόεδρος τῆς Ἐγχωρίου, θά μοῦ ἦταν πολύ μεγάλο βάρος αὐτό, γιατί θά ἤμουν ἀναγκασμένος νά ἔρχωμαι σέ συγκρούσεις καί ἀντιδικίες μέ τό Ποίμνιό μου, καί
5. Θά ἠμποροῦσα νά σταματήσω ἐδῶ τήν ἐπιστολή μου, ἀγαπητέ μου Μανώλη, ἀλλά ἡ ἀναφορά σας σέ «ὕποπτες» παρεμβάσεις καί σέ «πολύ περίεργες συναντήσεις ὑψηλοῦ μάλιστα ἐπιπέδου, πού ἔγιναν πρό καιροῦ στά Κύθηρα ἀπό αὐτούς πού θέλουν ἄμεσα τό «ξεδόντιασμα» τοῦ θεσμοῦ...» μέ ὑποχρεώνουν νά σᾶς ἀπαντήσω. Κατ' ἀρχήν θά πρέπει νά ἀναζητήσεις αὐτά πού γράφεις ἀλλοῦ, μακρυά ἀπό τό πρόσωπο τοῦ Μητροπολίτου, γιατί ποτέ δέν κρύβεται πίσω ἀπό τό δάκτυλό του. Καί ἐξηγοῦμαι:
Τήν μεγάλη ἑορτή τῆς Παναγίας μας (15 Αὐγούστου τό βράδυ) συνέφαγα μέ τόν Πρόεδρο τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί μέ ζεῦγος Καθηγητῶν Πανεπιστημίου, πού ἡ Ἑλληνίδα σύζυγος μέ προσεκάλεσε (ὁ σύζυγος εἶναι Γερμανός Καθηγητής Πανεπιστημίου) στό κεντρικό ἑστιατόριο «Τοξότης» Λιβαδίου. Ἡ κ.Καθηγήτρια ἐπανειλημμένως μέ προσεκάλεσε (τηλεφωνικῶς καί διά ζώσης), λέγοντάς μου ὅτι θέλει νά μέ γνωρίση ὁ κ.Πρόεδρος τοῦ Σ.τ.Ε. Εὐχαρίστως νά σᾶς δώσω τά στοιχεῖα της γιά νά σᾶς εἰπῆ ποιός προσκάλεσε καί γιατί ἔγινε αὐτή ἡ συνεστίασις. Ἀσφαλῶς, ἐάν ἦταν «ἐκ τοῦ πονηροῦ» δέν θά γινόταν σέ τέτοιο χῶρο καί μιά τέτοια μεγάλη ἡμέρα.
Καί κάτι ἀκόμη : ἐξαπολύεις ἀπειλές καί ἐκφοβισμούς... Λυπᾶμαι εἰλικρινά γι' αὐτό. Συγκρίνεις τά ἀσύγκριτα καί συσχετίζεις τά παντελῶς ἄσχετα. Συγχέεις τούς εἵλωτες τοῦ ἱεροῦ χρέους μέ τούς ἐπιλήσμονες τῆς ἱερᾶς ἀποστολῆς τους. Αὐτό γιά μένα ἀπετέλεσε ἀδόκητη καί ὀδυνηρή ἔκπληξι.
Γιά ἕνα νά εἶσαι βέβαιος, ἀγαπητέ Μανώλη. Δέν θά ἐπιτρέψω ποτέ στόν ἑαυτό μου, ἀντί πάσης θυσίας, νά ζημιώσω στό ἐλάχιστο τήν θεόθεν λαχοῦσαν μοι Ἐπαρχίαν καί δέν θά γίνω βάρος εἰς οὐδένα... Ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες. Σᾶς εὐχαριστῶ.
Μέ τιμή καί ἀγάπη Χριστοῦ
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ