ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ 24-03-2012

Ἑορταστική ἐκδήλωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων
στό Πνευματικό Κέντρο Ποταμοῦ

Μέ ἐξαιρετική ἐπιτυχία καί μεγάλη συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε τό Σάββατο 24 Μαρτίου 2012, ὥρα 7μ.μ. (μετά τόν πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ) ἑορταστική ἐκδήλωση ἀπό τά παιδιά τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στήν αἴθουσα τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου Ποταμοῦ μέ τήν εὐκαιρία τῆς Ἐθνικῆς μας Ἐπετείου.

Ἡ γιορτή αὐτή περιελάμβανε ἐπίκαιρους ὕμνους, τραγούδια, ποιήματα καί παρουσίασι δημοτικῶν χορῶν ἀπό τά χορευτικά μαθητικά συγκροτήματα τῆς Ἱ.Μητροπόλεώς μας. 

 

Μέ τούς χορούς αὐτούς τά παιδιά αὐτά βραβεύθηκαν πέρυσι τόν Μάϊο στήν Πάτρα σέ Φεστιβάλ χορευτικῶν συγκροτημάτων, πού ἔγινε ἐκεῖ μέ τήν εὐλογία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μέ τό δεύτερο βραβεῖο.

Ἐπίσης, κατά τή γιορτινή αὐτή ἐκδήλωσι, διανεμήθηκαν καί τά βραβεῖα ζωγραφικῆς καί φωτογραφίας στά παιδιά πού διακρίθηκαν στόν περυσινό διαγωνισμό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. 

Σύντομη ἐπίκαιρη ὁμιλία ἐκφώνησε ὁ  κ.Ἰωάννης Καπράγκος Διδάσκαλος - Θεολόγος τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου Χώρας-Καρβουνάδων, τήν ὁποία παραθέτουμε στή συνέχεια.

Ἡ ἐκδήλωση ἔγινε μέ τήν φροντίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων καί τήν ἐπιμέλεια τῶν παραδοσιακῶν χορῶν  τήν εἶχε ἡ καθηγήτρια κ. Ἑλένη Χατζοπούλου - Τζοβάρα.

Στό τέλος διένειμε τά βραβεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου πρός τήν Ἱερά Μητρόπολί μας, τούς Ἱερεῖς μας π.Φρουμέντιο καί π.Παναγιώτη, τά Σχολεῖα τῆς νήσου μας (Γυμνάσιο καί τά δύο Δημοτικά), τά παιδιά τῶν χορευτικῶν συγκροτημάτων τῆς Ἱ.Μητροπόλεως καί τά παιδιά Γυμνασίου καί Λυκείου, πού διακρίθηκαν στόν διαγωνισμό ζωγραφικῆς καί φωτογραφίας.

«Χαρὰ ποὺ τὄχουν τὰ βουνά, τὰ κάστρα περηφάνεια,
γιατί γιορτάζει ἡ Παναγιά, γιορτάζει κι ἡ Πατρίδα...»

 Γιορτάζει ἡ Παναγιά μας τήν 25 Μαρτίου. Ἡμέρα Κυριακή ἄκουσε ἡ Παρθένος Μαρία, αὐτή πού ἦταν καθαρότερη ἀπό τό φῶς καί λαμπρότερη ἀπό τίς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου, αὐτή πού ἦταν γεμάτη δροσιά μέσα στόν κατάξερο ἀπό τήν ἁμαρτία κόσμο, αὐτή τήν ὁποία περίμενε ὁ Ἅγιος Θεός γιά νά πραγματοποιήσει τήν ὑπόσχεση πού εἶχε δώσει πρίν πολλά χρόνια στήν πρώτη γυναῖκα, τήν Εὔα, ὅτι ἕνας ἀπόγονός της θά συντρίψει τό κεφάλι τοῦ φιδιοῦ, δηλ. τοῦ Διαβόλου, ἄκουσε ἡ ταπεινή Μαρία ἀπό τό στόμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ «Χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά Σοῦ».

Καί ἔτσι ὅπως ἀκούσαμε στό ἀπολυτίκιο «Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις» ἔκλεισε τό κεφάλαιο τῆς σκλαβιᾶς στήν ἁμαρτία, τό κεφάλαιο τῆς φθορᾶς, τῆς ἀπελπισίας τῶν ἀνθρώπινων ψυχῶν, πού γιά πολλά χρόνια τυραννοῦσε τό ἀνθρώπινο γένος καί τό ὁποῖο κεφάλαιο ξεκίνησε μέ τήν παρακοή μας καί τήν ἔξωσή μας ἀπό τόν Παράδεισο.

Καί ἄνοιξε μέ τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου, τό κεφάλαιο τῆς λύτρωσης , τῆς ἐλευθερίας, τῆς χαρᾶς, τῆς αἰώνιας Ζωῆς, ὅπως ὡραῖα τό λέει ἕνα τροπάριο τοῦ ὄρθρου «Ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις, Θεοτόκε Παρθένε, διά γάρ τοῦ ἐκ Σοῦ σαρκωθέντος, ὁ Ἅδης ᾐχμαλώτισται, ὁ Ἀδάμ ἀνακέκληται, ἡ κατάρα νενέκρωται, ἡ Εὔα ἠλευθέρωται, ὁ θάνατος τεθανάτωται , καί ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν». Καί ὅπως προφήτεψε μετά τόν Εὐαγγελισμό της ἡ Παναγία μας «ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί».

Πράγματι ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί τήν μακαρίζουν καί τήν τιμοῦν σ'ὅλο τόν κόσμο. Ὅμως ὁ δικός μας λαός τήν τίμησε ἰδιαίτερα καί ξεχωριστά. Γεμάτη εἶναι ἡ Ἑλλάδα μας ἀπό ναούς, παρεκκλήσια, ξωκλήσσια, προσκυνήματα, εἰκόνες τῆς Παναγίας μας. Καί στήν μεγάλη του ἀγάπη καί τρυφερότητα πρός αὐτήν τῆς ἔδωσε κι' ἕνα σωρό ὀνόματα. Παναγία ἡ Μεγαλόχαρη, ἡ γοργοϋπήκοος, ἡ γλυκοφιλοῦσα, ἡ ἐλαιοβρύτισσα, ἡ Μυρτιδιώτισσα, ἡ Ἱεροσολυμίτισσα, καί νά μήν ἀναφέρω ἄλλες, γιατί θά ἔπρεπε νά πῶ γύρω στά 2000 ὀνόματα, γιά νά τά πῶ ὅλα πού ἔδωσε στήν Παναγία ὁ λαός μας.

Ὅσα ρητορικά σχήματα καί νά χρησιμοποιήσουμε γιά νά ὑμνήσουμε τήν Παναγία μας εἶναι πολύ φτωχά γιά Αὐτήν πού ὑψώθηκε πάνω ἀπό τούς ἀγγέλους. Ὅπως ὡραία τό λέει ἕνα τροπάριο τοῦ Ἀκάθιστου ὕμνου «Ρητορεύουσα οὐ σθένει γλῶσσα Δέσποινα ὑμνολογεῖσε Σε , ὑπέρ γάρ τά Σεραφείμ, ὑψώθης κυήσασα τόν Βασιλέα Χριστόν».

Ὅμως σήμερα γιορτάζει καί ἡ πατρίδα . Ἀπό τό 1453 πού ἔπεσε ἡ Κων/πολη, ἡ πατρίδα μας μαυροφόρεσε σάν χαροκαμένη χήρα. Ἄνοιξε τό κεφάλαιο τῆς σκλαβιᾶς, τῆς καταπίεσης, τῆς ἀτιμίας, τῆς πίκρας. Γενιές καί γενιές προγόνων μας γεννήθηκαν καί πέθαναν μέσα στή σκλαβιά. 10 πατριάρχες, 100 ἱεράρχες, 6000 κληρικοί σφαγιάσθηκαν ἀπό τούς Τούρκους, πολλοί μέ φριχτά βασανιστήρια, στό βωμό τῆς πίστης καί τῆς πατρίδας. Ἕνα ἑκατομμύριο παιδιά, κατά τόν ἱστορικό Κων/νο Παπαρρηγόπουλο ἁρπάχτηκαν κατά τό παιδομάζωμα γιά νά γίνουν γενίτσαροι. Ὁλόκληρα χωριά μέ τή βία ἐξισλαμίστηκαν. Νέφη ὅμως ὁλόκληρα προγόνων μας ἀρνήθηκαν νά γίνουν μουσουλμᾶνοι καί τούς ἔκαναν φρικτά βασανιστήρια γιά νά ἀρνηθοῦν τήν πίστη στό Χριστό. Ἔτσι, πλουτίσθηκε ἡ Ἐκκλησία μας μέ σωρεία νεομαρτύρων. Οἱ γυναῖκες στό Ζάλογγο καί στήν Ἀραπίτσα προτίμησαν νά χάσουν τήν ζωή τους καί νά πέσουν στόν γκρεμό παρά νά ὑποστοῦν ἀτίμωση ἀπό τούς Τούρκους.

Βγῆκαν ἀπό τό Ἅγιο Ὄρος καλόγεροι, ὅπως ὁ Παπουλάκος, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί ὄργωσαν τήν Ἑλλάδα γιά νά παρηγορήσουν τούς σκλαβωμένους καί νά τούς στηρίξουν στήν πίστη τους, γιά νά μήν ἀλλαξοπιστήσουν .

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, σέ ὅποιο χωριό πήγαινε, ἔστηνε ἕνα σταυρό, ἀνέβαινε σέ ἕνα σκαμνάκι, μαζεύονταν ὁ λαός καί τούς μιλοῦσε. Τούς μιλοῦσε μέ γλῶσσα ἁπλή, μέ εἰκόνες ,μέ παραδείγματα . Χιλιάδες λαός ἄκουγε μέ βαθιά κατάνυξη καί ἀλλόπιστοι ἀκόμα . Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς κατάλαβε ὅτι ἡ λευτεριά θά ‘ρθεῖ ὅταν ξυπνήσει τό γένος μέσα ἀπό τά σχολεῖα. Παρακινοῦσε τίς γυναῖκες νά δίνουν τά κοσμήματα τους γιά να χτιστοῦν σχολεῖα . «Δέν βλέπετε ὅτι μέ τήν ἀγραμματοσύνη ἀγρίεψε τό Γένος μας καί γίναμε σάν θηρία; τό σχολεῖο φωτίζει τούς ἀνθρώπους». Μέ τίς παρακινήσεις του ἱδρύθηκαν χιλιάδες σχολεῖα.

Καί ἦλθε ἡ μέρα νά κλείσει τό κεφάλαιο τῆς σκλαβιᾶς. 25 Μαρτίου 1821. Στήν Ἁγία Λαύρα ὁ Μητροπολίτης Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός ὕψωσε τό λάβαρο καί οἱ ἀγωνιστές καί οἱ πρόκριτοι καί ὅλος ὁ λαός μαζί ὁρκίστηκαν «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος» καί ὥρμηξαν στόν ἀγῶνα, πού ἦταν ἐνάντια στή λογική, «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία». Ἔλεγε ὁ Θ. Κολοκοτρώνης «Ὁ Θεός ἔβαλε τήν ὑπογραφή του γιά τήν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καί δέν τήν παίρνει πίσω».

Εἶναι φτωχά τά λόγια γιά νά περιγράψουν τήν ἀντρειοσύνη τῶν προγόνων μας. Θαρρεῖς καί δέν εἶχαν αἷμα καί σάρκα σάν καί μᾶς. Καί ὅταν ἄρχισε ἡ μάχη, οἱ Γάλλοι πού παρακολουθοῦσαν τήν μάχη ἀπό τήν φρεγάτα τους , ἔμειναν κατάπληκτοι ἀπό τό τσάκισμα πού ἔπαθε ὁ Ἰμπραήμ.

Τή σημερινή ἐποχή πολλοί σχεδιάζουν πῶς θά καταβροχθίσουν τήν Ἑλλάδα μας σάν λιοντάρια ὠρυόμενα . Οἱ ἐχθροί μας γνωρίζουν ὅτι ἄν καταφέρουν νά μᾶς χωρίσουν ἀπό τόν Θεό μας, τέτοιο μικρό Ἔθνος πού εἴμαστε, θά μᾶς ξεκάνουν. Γι'αὐτό προσπαθοῦν μέ διάφορους τρόπους νά μᾶς κλέψουν τό θησαυρό μας, τήν πίστη μας καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς μας. Τόν ἴδιο θησαυρό προσπάθησαν ἐπί 400 χρόνια νά κλέψουν καί ἀπό τούς προγόνους μας. Μόνο πού τότε πήγαιναν ἄγρια, μέ βασανιστήρια, ἐνῶ σήμερα ἔρχονται ὕπουλα σάν φίλοι, γι' αὐτό καί τώρα εἶναι πιό ἐπικίνδυνοι, ὅπως λέει ὁ διάσημος ἱστορικός Στῆβεν Ράνσιμαν «κατά τήν Τουρκοκρατία, ὅσο ἐπιβίωνε ἡ Ἐκκλησία, τό Ἑλληνικό Ἔθνος δέν μποροῦσε νά πεθάνει».

Ὁ λαός μας δέν ἔχει τίς ἐλπίδες του σέ ἀδύναμους ἀνθρώπους, ἀλλά στήν Παναγιά μας, καί ὅσες δοκιμασίες καί νά περάσει τό Ἔθνος μας, πάντα θά ψάλλουμε: «Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια....».

 

Ἕνα ἑκατομμύριο Ἕλληνες σφαγιάστηκαν στόν ἀγῶνα τοῦ 1821, ἄλλοι στά πεδία τῶν μαχῶν καί ἄλλοι ἀπό τά βασανιστήρια τῶν Τούρκων. Πραγματικά «ἀπ' τά κόκκαλα βγαλμένη, τῶν Ἑλλήνων τά ἱερά» εἶναι ἡ λευτεριά μας. Ἐμεῖς τήν ὥρα αὐτή τούς λέμε ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ καί παρακαλοῦμε τόν Ἅγιο Θεό νά τούς ἀναπαύσει ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει πόνος, οὔτε λύπη, οὔτε στεναγμός, ἀλλά ζωή ἀτελεύτητος.

Τῶν ὑπέρ πίστεως καί πατρίδος θυσιασθέντων ἀδελφῶν μας, αἰωνία ἄς εἶναι ἡ μνήμη. Ἀμήν.

Ἰωάννης Καπράγκος, Διδάσκαλος - Θεολόγος