ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΟ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ

Παναγιώτατε Μητροπολῖτα Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμε, Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Θήρας, Ἀμοργοῦ καί νήσων κ. Ἐπιφάνιε, Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Κύριοι Εἰσηγηταί τῆς παρούσης Κύριε Δήμαρχε, Κυρία Ἔπαρχε, Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, Κύριοι Διοικηταί, Κύριε Πρόεδρε τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος, Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἐγχωρίου Περιουσίας, Ἐλλογιμώτατοι κύριοι Καθηγηταί, Ἡμερίδος, Ἀγαπητοί μου συμπολίτες καί λοιποί ἀκροατές,

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ!

Οἱ τιμητικές ἐκδηλώσεις εἰς μνήμην τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Θήρας, Ἀμοργοῦ καί νήσων κυροῦ Γαβριήλ, εὐκλεοῦς γόνου τοῦ χωρίου Ἀλεξανδράδων Κυθήρων, πού ἄρχισαν χθές τό ἀπόγευμα μέ τήν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ στή γενέτειρα τοῦ τιμωμένου καί συνεχίσθηκαν σήμερα μέ τό Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο καί τό 25ετές ἱερό μνημόσυνο ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεώς του στήν Ἱερά Μονή τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας, ὁλοκληρώνονται τό ἀπόγευμα αὐτό μέ τό ἑσπερινό καί βραδυνό πρόγραμμα τῆς Τιμητικῆς πρός τόν ἀοίδιμον Ἱεράρχην Ἡμερίδος αὐτῆς στό ὡραῖο καί σύγχρονο αὐτό Λεοντσίνειο Πνευματικό Κέντρο τοῦ Κεραμωτοῦ.

Ὁ μέγας τῶν ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τούς χριστιανούς λέγων «ἀπόδοτε πᾶσι τάς ὀφειλάς ... τῷ τήν τιμήν τήν τιμήν» (Ρωμ. 13,7). Καί ἀκόμη «μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν ..., ὧν ἀναθεωροῦντες τήν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τήν πίστιν» (Ἑβρ. 13,7). Σέ μιά ἐποχή κοσμικῆς συγχύσεως καί ταραχῆς, ἀμφισβητήσεως τῶν πάντων, ὑποτιμήσεως καί παραθεωρήσεως τῶν πνευματικῶν ἀρχῶν, ἀξιῶν καί παραδόσεων, σέ δύσκολους καιρούς ἠθικοῦ καί πνευματικοῦ κατακλυσμοῦ ἀπό τό ἀπειλητικό ρεῦμα τῆς παγκοσμιοποιήσεως καί τῆς πανθρησκείας καί ἀπό τό ρεῦμα κάποιας ἄκρατης καί ἄκριτης οἰκουμενιστικῆς κινήσεως, πού συγχέει καί νοθεύει τήν ὀρθόδοξη πίστι καί παράδοσί μας, μέσα σέ μιά τέτοια περιρρέουσα κατάστασι καί ἀτμόσφαιρα εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη νά τιμῶνται καί νά προβάλλωνται ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες, ἀληθινά πνευματικοί ἄνθρωποι, Κληρικοί καί Ἐπίσκοποι τοῦ ὕψους, τῆς ἀκεραιότητος καί τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος τοῦ ἀειμνήστου Ἱεράρχου Γαβριήλ.

Πρᾶος, ταπεινός, γαλήνιος, θεοσεβής, Ἁγιοπατερικός, παραδοσιακός, ἀφιερωμένος καί ἀφοσιωμένος στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, μέ γνήσιο ὀρθόδοξο φρόνημα καί προσήλωσι στούς Ἱερούς Κανόνες καί τά θέσμια τῆς Ὀρθοδοξίας μας, ἀληθινός καί στοργικός Πνευματικός πατέρας καί ποιμένας, μέ πλούσιο ποιμαντικό, πνευματικό, φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο στήν θεόθεν λαχοῦσαν εἰς αὐτόν Ἐπισκοπήν του. Κοντά στό ποίμνιό του καί ἰδιαίτερα στήν νεολαία ἵδρυσε εὐαγῆ ἐκκλησιαστικά Ἱδρύματα καί ἀνήγειρε νέους Ἱερούς Ναούς, ἔπειτα ἀπό τά συντρίμια τοῦ καταστρεπτικοῦ σεισμοῦ τοῦ 1956.

Γιά ὅλο αὐτό τό πλούσιο ἔργο του, ἀλλά καί γιά τήν φωτεινή προσωπικότητά του καί τήν ὅλη του πνευματική ἀκτινοβολία, ἔχουμε τήν ἰδιαίτερη τιμή καί εὐλογία νά εἶναι κοντά μας ἐκλεκτοί καί πολυσέβαστοι Μητροπολῖται, πνευματικά τέκνα τοῦ ἀειμνήστου καί λοιποί ἐκλεκτοί Κληρικοί, πνευματικά του παιδιά ὡσαύτως, οἱ ὁποῖοι καί θά παρουσιάσουν τίς πτυχές τῆς πολυτάλαντης προσωπικότητός του καί τοῦ πολυσχιδοῦς ἔργου του.

Ὁ Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.Ἄνθιμος, ὁ ὁποῖος ἰδιαίτερα τιμᾶ μέ τήν παρουσία του τίς τιμητικές αὐτές ἐκδηλώσεις μας καί τόν θερμοευχαριστοῦμε ἐκ βαθέων, ὑπῆρξε πνευματικό τέκνο καί ἀνάστημα τοῦ ἀειμνήστου, χειροτονηθείς καί εἰς τούς τρεῖς ἱερατικούς βαθμούς ἀπό τήν Τιμίαν δεξιάν του, θά μᾶς σκιαγραφήση τήν χαριτωμένη προσωπικότητα τοῦ μεταστάντος. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Θήρας, Ἀμοργοῦ καί νήσων κ.Ἐπιφάνιος, πνευματικό του τέκνο, παρομοίως, καί ἄξιος διάδοχός του θά μᾶς παρουσιάση τό ποιμαντικό ἔργο τοῦ τιμωμένου. Τόν εὐχαριστοῦμε ἐγκάρδια γιά τόν κόπο τοῦ θαλασσινοῦ του ταξιδιοῦ καί τήν τιμητική παρουσία του.

Δύο ἀκόμη πνευματικά παιδιά τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου ὁ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. π. Ἐμμανουήλ Σιγάλας, Ἱεροκήρυξ - Λυκειάρχης καί ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀναστάσιος Βλαβιανός, Γεν. Διευθυντής τοῦ Ραδιοφ. Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, θά ἀναφερθοῦν στήν ἱεροπρεπῆ στάσι του ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θυσιαστηρίου καί μπροστά στό ποίμνιό του, καθώς ἐπίσης καί στό στοργικό του ἐνδιαφέρον γιά τά νιᾶτα τῆς ἐπαρχίας του καί μάλιστα τά παιδιά τῶν ἀπομονωμένων περιοχῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς του.

Στή Β' Συνεδρία, πού θά συμμετάσχουν Πανεπιστημιακοί Διδάσκαλοι καί λοιποί ἐπιστήμονες ἐκ μέρους τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος Ἀθηνῶν, πού ὅπως εἴπαμε συνδιοργανώνει μέ τήν Ἱερά Μητρόπολί μας τίς Τιμητικές αὐτές ἐκδηλώσεις, θά καταδειχθῆ τό σπουδαῖο ἔργο τοῦ ἀειμνήστου ὡς Προέδρου τῆς Ἐρανικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἀνέγερσι τοῦ Νοσοκομείου Κυθήρων πρίν 55 ἔτη καί ὡς πρώτου Προέδρου τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος καί ἡ συνεργασία του μέ ἐπιφανεῖς Κυθηρίους, ἐνῶ ἡ τελευταία εἰσήγησις θά ἀναφερθῆ στά ἔργα καί τίς ἡμέρες τοῦ ἀειμνήστου μέ τήν παρουσίαση φωτεινῶν διαφανειῶν ἀπό τά εὐαγῆ ἱδρύματα, τούς Ἱερούς Ναούς καί λοιπές κοινωνικές δραστηριότητές του.

Ἡ χορωδία μας θά πλαισιώση τήν ἐκδήλωσι μέ ἐκκλησιαστικούς ὕμνους καί μέ δημοτικά Κυθηραϊκά τραγούδια, πού θά χορέψει τό μικρό χορευτικό συγκρότημα τοῦ Λεοντσινείου Πνευματικοῦ Κέντρου.

Ἀφοῦ εὐχαριστήσω θερμότατα τούς παρόντες πολυσεβάστους Ἱεράρχας πού κοσμοῦν τίς ἐκδηλώσεις μας, ἀφοῦ ἐκφράσω τίς θερμές μου εὐχαριστίες στούς λοιπούς εἰσηγητάς, καί ἀφοῦ γιά μιά ἀκόμη φορά εὐχαριστήσω τόν κ. Πρόεδρο τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος Καθηγητή κ.Κασιμάτη γιά τήν ὁλοπρόθυμη συνεργασία μας, καθώς ἐπίσης καί τίς παριστάμενες Ἀρχές καί φορεῖς τῆς νήσου μας, νά παρακαλέσω μετά τόν χαιρετισμόν τῶν Ἀρχόντων μας τόν Παναγιώτατο Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμο, Συνοδικό Μητροπολίτη καί ἐκπρόσωπο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νά κομίση τό μήνυμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί νά κηρύξῃ τήν ἔναρξι τῆς Ἡμερίδος. Σᾶς εὐχαριστῶ.

Ἀποτελεῖ ἰδιαιτέρα τιμή καί χαρά δι' ἐμέ τό νά εὑρίσκομαι σήμερον ἐδῶ, εἰς τήν νῆσον τῶν Κυθήρων, προκειμένου νά ὁμιλήσω διά τόν ἀπό ἐδῶ ὁρμώμενον μακαριστό Μητροπολίτην Θήρας, Ἀμοργοῦ & Νήσων κυρό Γαβριήλ, τόν ἐκλεκτό καί τετιμημένον Ἱεράρχην, ἡ προσφορά τοῦ ὁποίου εἶναι μεγίστη ὄχι μόνο διά τήν ἰδιαιτέρα πατρῖδα του, ὄχι μόνο διά τήν Ἱερά Μητρόπολιν Θήρας, Ἀμοργοῦ & Νήσων τήν ὁποίαν θεοφιλῶς διεποίμανε ἐπί 25 συναπτά ἔτη ἀλλά καί διά τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία γενικώτερα. Καί ἡ τιμή αὐτή εἶναι ἀκόμη μεγαλυτέρα καί ἡ θέσις μου ἴσως κάπως περίεργος, διότι σήμερα θά ὁμιλήσει ὁ μαθητής διά τόν διδάσκαλο, τό τέκνο διά τόν πατέρα, ὁ ἐλάχιστος διά τόν Ἐπίσκοπον ὁ ὁποῖος τοῦ μετέδωσε τό μέγα ἀξίωμα τῆς Ἱερωσύνης.

Εἶναι βέβαιον ὅτι διά τόν μακαριστό Μητροπολίτη Γαβριήλ Καλοκαιρινό θά ἠμποροῦσα νά ἀφιερώσω ὥρες ὁμιλίας ἀτελεύτητες, ὅμως ἡ σημερινή ἐκδήλωσις δέν μου τό ἐπιτρέπει καί διά τόν λόγον αὐτό θά ἀποπειραθῶ σέ ἀδρές γραμμές νά σκιαγραφήσω τό ἔργον του ὡς Ποιμενάρχου τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας.

Μετά τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίαν του, λοιπόν, τήν 17^ην Νοεμβρίου τοῦ 1957, καί ἀφοῦ ἐτελείωσαν ὅλες οἱ τυπικές διαδικασίες, ἔφθασεν εἰς τήν ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τήν νῆσο Θήρα, κατά τά μέσα τοῦ μηνός Δεκεμβρίου. Οἱ δυσκολίες πολλές. Τό νησί αὐτό τό ὁποῖον ἀποτελεῖ γέννημα τοῦ ἠφαιστείου πυρός καί εἶναι προικισμένον ἀπό τό Θεό μέ ἀσύγκριτες φυσικές καλλονές, εὑρίσκετο εἰς θλιβερήν κατάστασιν ἕνεκα τῶν καταστρεπτικῶν σεισμῶν τῆς 9^ης Ἰουλίου τοῦ 1956.

Ὁ Μητροπολιτικός Ναός τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Σωτῆρος εἶχε μετατραπεῖ εἰς σορόν ἐρειπίων καί ἡ ἐνθρόνισις ἔγινε εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Ἀπό τήν πρώτη κιόλας στιγμή τῆς ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων του, ὁ μακαριστός Γαβριήλ ὡς καλός ποιμένας ἀρχίζει τό ἔργον του μέ τήν πατρική συμπαράστασιν πρός τούς σεισμοπαθεῖς Χριστιανούς. Τούς παρηγορεῖ, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια γιά νά ἀνακουφίσῃ τόν πόνο τους καί μεριμνᾷ διά τήν συντήρησιν ἤ καλύτερα διά τήν ἐπιβίωσίν τους. Προσπαθεῖ μέ κάθε δυνατό μέσον νά συμβάλῃ εἰς τήν ἐπιτάχυνσιν τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν σεισμοπαθῶν μέ τό κλιμάκιον τῆς ΜΟΜΑ καί τίς ἄλλες ὑπηρεσίες τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ. Ἡ διανομή ρουχισμοῦ καί τροφίμων εἰς τούς πολυτέκνους καί ὅλους τούς ἔχοντας ἀνάγκην ἀποτελεῖ κυρίαρχη μέριμνά του.

Παράλληλα, φροντίζει διά τήν ἀνέγερσιν τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Σωτῆρος. Ἀναθέτει τόν σχεδιασμόν εἰς τόν Ἀρχιτέκτονα Γεώργιον Νομικόν καί ἐπιδίδεται εἰς ἀγῶνα δρόμου διά τήν ἐξεύρεσιν χρημάτων. Ἀνεβαίνει τίς σκάλες τῶν Ὑπουργείων, κτυπᾷ τίς πόρτες τῶν δυναμένων νά συνεισφέρουν εἰς τήν προσπάθειαν αὐτήν. Δέν περιορίζεται εἰς τίς γραφειοκρατικές διαδικασίες ἀλλά ὁ ἴδιος παρακολουθεῖ ἀπό κοντά τίς ἐκτελούμενες διαδικασίες ἀνεβαίνοντας ἀκόμη καί στίς σκαλωσιές. Ἐκτός τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, παρακολουθεῖ καί φροντίζει καί διά τήν ἐπισκευήν τῶν Ναῶν εἰς ἄλλα χωριά ἀλλά καί τοῦ Ἐπισκοπείου εἰς τό ὁποῖον προσθέτει καί νέους χώρους διά νά δύναται νά ἐκπληρώνῃ τήν ἀποστολήν του.

Ἐπιθυμία του εἶναι νά δημιουργηθῇ καί ἕνας χῶρος πνευματικός διά τά Κατηχητικά Σχολεία καί διά πολλαπλάς ἐκδηλώσεις πρός ὠφέλειαν τῶν πιστῶν. Ἀνεγείρει, λοιπόν, τήν Χριστιανικήν Ἐστίαν, ἕνα ὑπέροχον καί ἐπιβλητικόν διά τήν ἐποχήν ἐκείνη κτίριον εἰς οἰκόπεδον τό ὁποῖον παρεχωρήθη ὑπό τῆς οἰκογενείας Εὐαγγέλου Κουτσογιαννοπούλου.

Συνεργάζεται μέ τήν Πανθηραϊκήν Ἔνωσιν καί ἀρχίζει τήν ἐκ θεμελίων ἀνέγερσιν τοῦ ἐπίσης καταπεσόντος Ἱεροῦ Ναοῦ Τιμίου Σταυροῦ Περίσσης, ἑνός τεραστίου πεντάτρουλου οἰκοδομήματος.

Εἰς τήν ὅλη πορείαν του, εἰς τήν ὅλην προσπάθειάν του, ποτέ δέν λησμονεῖ τήν ἰδιαιτέρα πατρῖδα του, τό ἀγαπημένο του Τσιρίγο καί τήν καταφυγή καί προστάτιδά του τήν Παναγία τήν Μυρτιδιώτισσα. Ἐπ' ὀνόματί Της λοιπόν, εἰς τόν οἰκισμόν μέ τήν ὀνομασίαν Καμάρι ὁ ὁποῖος ἐδημιουργήθη ἐκ νέου λόγῳ καταστροφῆς τοῦ οἰκισμοῦ τῆς Μέσα Γωνιᾶς, οἰκοδομεῖ Ἱερό Ναό μέ ἐσωτερικό παρεκκλήσιον τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ ἐν Κυθήροις.

Ἐγώ εἶχα τήν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν νά εἶμαι ὁ πρῶτος Διάκονος πού ἐχειροτόνησε ὁ νέος Μητροπολίτης στίς 6 Σεπτεμβρίου τοῦ 1958. Ἔκτοτε ὑπηρέτησα πλησίον του ὡς Διάκονος, Ἱεροκήρυξ τῆς Ἐπαρχίας καί Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοζοβιωτίσσης Ἀμοργοῦ καί διά τοῦτο, ὡς στενός συνεργάτης του, μπορῶ νά πῶ ὅτι γνωρίζω τά πάντα, ὅτι ἔχω ἴδιαν πεῖραν τῶν ἀγώνων του.

Τό καλοκαίρι τοῦ 1962 κι ἐνῶ περιώδευε εἰς τήν Ἀμοργόν καί τά γύρω μικρά νησιά τῆς Μητροπόλεως, Ἠράκλειαν, Σχοινοῦσαν, Κουφονήσι καί Δονοῦσαν, τόν ἐπεσκέφθηκαν εἰς τό κατάλυμα τῆς Ἀμοργοῦ ὁμάδα γονέων ἡ ὁποία τοῦ ἀνέφερε ἕνα θέμα τό ὁποῖον τήν ἀπασχολοῦσε. Δεδομένου ὅτι εἰς τήν Ἀμοργόν ἐλειτουργοῦσαν μόνο τρεῖς τάξεις τοῦ Γυμνασίου καί τά παιδιά πού ἀποφοιτοῦσαν ἦταν ἀναγκασμένα λίγο ὡς πολύ διά τήν ἐποχήν ἐκείνην νά ξενιτευθοῦν διά τήν συνέχισιν τῶν σπουδῶν τους, τόν παρεκάλεσαν νά ἐξετάσῃ τό ἐνδεχόμενον μήπως ἡ Ἱερά Μητρόπολις ἠδύνατο νά ἱδρύσῃ ἕνα μαθητικόν οἰκοτροφεῖον εἰς τήν Θήραν, πρός ἐξυπηρέτησιν τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ.

Ἡ ὑπόσχεσις ἔγινε σύντομα πρᾶξις. Εἰς τήν Θήραν δηλαδή ὑπῆρχεν ἕνα σουηδικόν λυόμενον, τό ὁποῖον κατά τήν περίοδον τῶν σεισμῶν εἶχε λειτουργήσει ὡς πρόχειρον Νοσοκομεῖον. Αὐτό, λοιπόν, τό ἐζήτησε καί τό μετέτρεψε καταλλήλως εἰς Οἰκοτροφεῖον διά τά παιδιά ὄχι μόνον τῆς Ἀμοργοῦ ἀλλά καί τῶν ὑπολοίπων μικρῶν νησιῶν. Οἱ δυσκολίες ἦσαν ὁμολογουμένως πολλές, τό Οἰκοτροφεῖον ὡστόσον ἐλειτούργησε θαυμάσια, ἐξυπηρέτησε τούς μαθητές καί παρεῖχε εἰς τούς γονεῖς τήν ἠσυχία καί τήν ἐγγύησιν ὅτι τά παιδιά τους εὑρίσκονται ὑπό τήν στοργική φροντῖδα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Σημειωτέον μάλιστα ὅτι μετά ἀπό σύντομο χρονικόν διάστημα ἐλειτούργησε καί εἰς τήν Ἀμοργόν ἄλλο μαθητικόν οἰκοτροφεῖον διά τά παιδιά τῶν μακρυνῶν χωριῶν.

Μέ τήν ἄγρυπνον φροντῖδα καί ἐπίβλεψιν καί τό κατάλληλον πρόγραμμα τοῦ Μαθητικοῦ Οἰκοτροφείου, πολλοί ἐκ τῶν μαθητῶν του ἀνεδείχθησαν ἀριστοῦχοι καί χωρίς φροντιστήρια εἰσῆλθον εἰς Ἀνωτέρας καί Ἀνωτάτας Σχολάς, καί ἀνεδείχθησαν ἱερεῖς, διδάσκαλοι, ἱατροί, καθηγηταί, καπετάνιοι, ἀξιωματικοί τοῦ στρατοῦ καί τῶν σωμάτων ἀσφαλείας, λογισταί, εὐσυνείδητοι ὑπάλληλοι κ.λπ. Καί τό σπουδαιότερον: ἀνεδείχθησαν καλοί οἰκογενειάρχαι.

Ἐπειδή οἱ μαθηταί συνεχῶς ηὐξάνοντο καί δέν ἦτο πλέον δυνατόν τό λυόμενον οἰκοτροφεῖον νά ἐξυπηρετήσῃ τάς ἀνάγκας, ὁ μακαριστός ἐπεδόθη εἰς νέον ἀγῶνα καί ἀνοικοδομήθη ἄνετο κτήριο. Εἰς τό ἐγχείρημα τοῦτο συνέδραμε οἰκονομικά καί ὁ ἴδιος ἐκποιῶντας ἕνα μικρό διαμέρισμα εἰς Ἀθῆνας. Τό ποσόν τῶν 400.000 δραχμῶν τό ὁποῖον ἀπεκόμισε, τό διέθεσεν ἐξ ὁλοκλήρου διά τήν ἀποπεράτωσιν τοῦ κτηρίου. Ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις σημειωτέον ὅτι δέν ἐπεριορίσθη εἰς τό ποσόν τῶν 400.000 δραχμῶν ἀλλά ἐσυνεχίζετο ἀπό τόν ἴδιον ἀνά τακτά χρονικά διαστήματα.

Πέραν τῶν ἀνωτέρω, εἰς τό πλαίσιον τοῦ ποιμαντικοῦ του ἔργου ἐμερίμνησε διά τήν θρησκευτικήν καί πνευματικήν πρόοδον τοῦ λογικοῦ ποιμνίου τό ὁποῖον ὁ Κύριος τοῦ εἶχεν ἐμπιστευθεῖ. Τοῦτο τό ἐπέτυχεν μέ τά ἀνελλιπή κυρήγματά του, μέ τήν ἔλευσιν ἱεροκήρυκος καί πνευματικῶν ἀνθρώπων είς τήν μητροπολιτικήν περιφέρειαν, μέ σκοπόν τήν πνευματικήν ἀνύψωσιν τῶν πιστῶν.

Ἡ δημιουργία δανειστικῆς βιβλιοθήκης ἦτο μία ἀκόμη ἔνδειξις τῆς ἐπιθυμίας του νά συμβάλῃ εἰς τήν πνευματικήν ἀνύψωσιν τῶν λογικῶν καί ἁπλοϊκῶν του προβάτων. Ὅπως ὁ θεῖος Διδάσκαλος ἄφησε τούς γραμματοδιδασκάλους τῆς Ἰερουσαλήμ καί ἀγκάλιασε τούς ψαράδες τῆς Γαλιλαίας, ἔτσι καί ὁ ἀοίδημος ἐμερίμνησε οὕτως ὥστε οἱ πιστοί καί ἁπλοϊκοί ἄνθρωποι νά ἔλθουν εἰς ἐπαφήν μέ τό καλόν καί ἐποικοδομητικόν βιβλίον καί νά γίνουν ἔτσι καί συνειδητοί χριστιανοί.

Τό ἔργον του, ὅπως καί τό ἔργον τοῦ κάθε ποιμένος, ἦταν δύσκολον, διότι διά νά ἐπιτύχῃ ὅλα τά ἀνωτέρω ἔπρεπε νά χαράξῃ νέους, ἴσιους δρόμους, νά ἐργαστῇ πολύ καί σκληρά.

Ὁμιλῶντας διά τό ποιμαντικόν του ἔργον, πάλι, καί τί δέν θά ἠμποροῦσε κανείς νά ἐνθυμηθῇ διά τάς στιγμάς κατά τάς ὁποίας ἦτο λειτουργός. Ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου ὄχι μόνον ἦτο ὑποδειγματικός ἀλλά καί μεταρσιωνόταν πραγματικά, μέχρις σημείου βαθυτάτης συγκινήσεως ἡ ὁποία ἐμεταδίδετο καί εἰς τούς συλλειτουργούς του ἀλλά καί εἰς τόν λαόν πού συμμετεῖχε εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν. Εἰς αὐτήν τήν ὑψίστην στιγμήν ἐφρόντιζε τά πάντα νά τελοῦνται «εὐσχημόνως καί κατά τάξιν», συμφώνως πρός τήν προτροπήν τοῦ οὐρανοβάμονος Παύλου (Α΄ Κορ. ιδ΄, 40) καί μέ αὐστηρήν τήρησιν τῆς παραδόσεως συμφώνως καί πρός τήν παύλειαν ρῆσιν και παρότρυνσιν «Ἀδελφοί, στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις» (Β' Θεσ. β΄, 15).

Τό σάκχαρον τό ὁποῖον εἶχε, εἶχεν ὡς ἀποτέλεσμα τόν κλονισμόν τῆς ὑγείας του καί τήν ἀναχώρησίν του διά τήν αἰωνιότητα. Σύντομα μεταβέβηκε εἰς τήν Ἄνω Ἴερουσαλήμ διά νά συναντήσῃ τόν Σωτῆρα Χριστόν, Τόν ὁποῖον ἀπό καρδίας ἠγάπησε, ἐτήρησε πιστῶς τήν διδασκαλίαν Του καί ἐφήρμοσε τά διδάγματά Του κατά τήν ἐπίγειον ζωήν του διά νά λάβῃ τόν ἀμαράντινον στέφανον τόν ὁποῖον ὁ Κύριος χαρίζει εἰς τούς ἐκλεκτούς Του.

Τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Θήρας, Ἀμοργοῦ καί Νήσων κυροῦ Γαβριήλ, αἰωνία ἡ μνήμη.

Φωτογραφίες τῶν εἰσηγητῶν κατά τήν Τιμητική Ἡμερίδα εἰς τό Λεοντσίνειον Ἐκκλ. Πνευματικόν Κέντρον Κεραμωτοῦ τήν Κυριακή 13-07-2008


Ὁ Καθηγητής - Πρόεδρος τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος
κ.Γεώργιος Κασιμάτης.

Ὁ Πανοσιολ. Ἀρχ/της π. Ἐμμανουήλ Σιγάλας, Ἱεροκήρυξ - Λυκειάρχης.

Ὁ κ. Ἠλίας Μαρσέλλος, Καθηγητής Οἰκονομολόγος, μέλος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Τριφυλλείου Ἱδρύματος.

Ἡ κ.Καίτη Ἀρώνη - Τσίχλη, Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου.

Ὁ κ. Βασίλειος Χάρος, Συν/χος ὑπάλληλος ΔΕΗ.

Φωτογραφίες ἀπό τήν Πολυαρχιερατική Θ.Λειτουργία καί τό Ἱερόν Μνημόσυνον
εἰς τήν Μονήν Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης τήν Κυριακήν 13-07-2008