Χειροτονία Ἱερέως
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυθήρων & Ἀντικυθήρων
π.Παναγιώτη Σκλάβου
Τό Σάββατο 30/1/2021, ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ, τελέσθηκε ἡ εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Διακόνου π.Παναγιώτη Σκλάβου, στόν Ἱερό Ναό Ἐσταυρωμένου Χριστοῦ Πιτσινιανίκων Κυθήρων ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων κ.Σεραφείμ.
Στή χειροτονία συμμετεῖχαν σχεδόν ὅλοι οἱ Ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς μας καί ἀρκετοί πιστοί, συγγενεῖς καί οἰκεῖοι του.
Τήν ἑπομένη ἡμέρα Κυριακή 31-01-2021, ὁ π.Παναγιώτης Σκλᾶβος λειτούργησε στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου Αὐλέμωνος μαζί μέ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας καί ἐτέλεσε τό κατ’ ἔτος μνημόσυνο τοῦ πατρός του Ἰωάννη Σκλᾶβου.
Ἐκ βάθους καρδίας εὐχόμαστε στόν π. Παναγιώτη καλή καί εὐλογημένη Ἱερωσύνη! ΑΞΙΟΣ!
Ὁ Λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ.Σεραφείμ
κατά τήν χειροτονίαν τοῦ Πρεσβυτέρου π.Παναγιώτη Σκλάβου
Ἀγαπητέ μοι καί Εὐλαβέστατε Διάκονε π.Παναγιώτη.
Ἔπειτα ἀπό ἐκκλησιαστική διακονία ἑνός περίπου ἔτους εἰς τόν πρῶτον βαθμόν τῆς Ἱερωσύνης, τόν βαθμόν τοῦ Διακόνου, καλεῖσαι σήμερα κατά τήν μεγάλη καί εὐφρόσυνη ἑορτή τῶν τριῶν μεγίστων φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος, τῶν Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, νά λάβῃς τήν τῆς Ἱερατείας Χάριν, εἰσερχόμενος εἰς τό ἐνδότερον τοῦ καταπετάσματος, εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, καί νά ἀναδειχθῆς Ἱερεύς Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, Λειτουργός τῶν Θείων Μυστηρίων.
Εἶναι ἀγαθή ἡ συγκυρία νά λάβῃς διά τῆς εἰς Πρεσβύτερον Χειροτονίας σου τό τοῦ δευτέρου βαθμοῦ τῆς Ἱερωσύνης χάρισμα τήν ἡμέρα, πού τιμῶνται καί ἑορτάζονται ἐν Συνάξει οἱ τρεῖς κορυφαῖοι καί πρυτάνεις τῆς Ἱερωσύνης καί τῆς Ἀρχιερωσύνης Ἅγιοι Πατέρες, οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι, τῶν ὁποίων τάς πρός Κύριον δεήσεις καί ἱκεσίας ἐπικαλούμεθα τήν ἱερή αὐτή ὥρα, τήν πιό μεγάλη ἡμέρα τῆς ζωῆς σου.
Ἔφθασε ἡ εὐλογημένη αὐτή ἡμέρα, πού ἀπό βοηθός καί διάκονος, κατά τήν τέλεσιν τῶν Θείων Μυστηρίων, πού ἤσουν μέχρι τώρα, ἀναδεικνύεσαι μέ τήν Θείαν Χάριν τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, «τήν πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσαν καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσαν», Ἱερεύς τοῦ Θεοῦ, Θεῖος Λειτουργός καί Οἰκονόμος τῶν Ἁγίων καί Ἀχράντων Μυστηρίων τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Καθολικῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας.
«Οὕτως ἡμᾶς λογιζέσθω ἄνθρωπος, ὡς ὑπηρέτας Χριστοῦ καί οἰκονόμους Μυστηρίων Θεοῦ» γράφει ὁ οὐρανοβάμων Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρώτη πρός Κορινθίους Ἐπιστολή του γιά τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, καί κατ’ ἐπέκτασιν γιά τούς Θείους Λειτουργούς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
Καί οἱ τιμώμενοι σήμερα τρεῖς Μεγάλοι Ἱεράρχες καί Οἰκουμενικοί Διδάσκαλοι, πού ἐδόξασαν τόν Θεόν, ἐκλέϊσαν τήν Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καί ἐτίμησαν ἐξόχως τήν Ἱερωσύνην, τί μᾶς λέγουν γι’ αὐτήν;
Θά σοῦ προσφέρω αὐτή τήν ἱερή στιγμή μία πνευματική ἀνθοδέσμη ἀπό τά μυρίπνοα ἄνθη τῆς θεοφωτίστου διδασκαλίας τους γιά τήν Ἱερωσύνη τοῦ Θεοῦ καί τόν Λειτουργόν τῶν Θείων Μυστηρίων (θά τά ἀποδώσω σέ ἁπλῆ γλῶσσα γιά νά γίνουν κατανοητά ἀπ’ ὅλους).
Ὁ Μέγας Βασίλειος συμβουλεύει τόν Ἱερέα λέγων : «Φρόντισε μέ ἐπιμέλεια καί σπουδή, Ἱερέα τοῦ Θεοῦ, νά παραστήσῃς τόν ἑαυτό σου ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας ἔντιμο καί ἀντρόπιαστο ἐργάτη, πού νά τηρῇ καί νά ὀρθοτομῇ τόν Λόγο τῆς Θείας Ἀληθείας. Ποτέ μά ποτέ μή σταθῆς σέ Λατρευτική Σύναξι (Θεία Λειτουργία, Ἀκολουθία) ἔχοντας μέσα σου ἔχθρα ἐναντίον κάποιου ἄλλου γιά νά μή φυγαδεύσης τό Ἅγιο Πνεῦμα. Σέ ἡμέρα Λατρευτικῆς Συνάξεως μήν ἀσχολεῖσαι μέ δικαστικές διαφορές, μή φιλονικῇς, ἀλλά μένοντας στήν Ἐκκλησία νά προσεύχεσαι καί νά μελετᾶς μέχρι τήν ὥρα πού θά τελέσῃς τήν Θεία Μυσταγωγία. Καί ἔτσι νά παρασταθῇς μέ ψυχική κατάνυξι καί καθαρή καρδιά μπροστά στό ἅγιο Θυσιαστήριο, χωρίς νά κυττάζῃς δεξιά καί ἀριστερά, ἀλλά μέ φρίκη καί φόβο Θεοῦ νά παρίστασαι ἐνώπιον τοῦ Ἐπουρανίου Βασιλέως.
Νά μήν ἐπισπεύσῃς τίς εὐχές τῆς Θείας Λατρείας, οὔτε νά τίς περικόψῃς ἀπό ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἀλλά κύτταξε μόνο τόν Βασιλέα τῶν ὅλων, πού ἔχεις ἐνώπιόν σου καί τίς Ἀγγελικές Δυνάμεις, πού στέκονται γύρω σου.
… Βλέπε σέ ποιόν παραστέκεσαι (ὅταν λειτουργῇς), πῶς ἱερουργεῖς καί σέ ποιους μεταδίδεις τά Ἅγια Μυστήρια».
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁμιλώντας γιά τόν Ἱερέα καί τό ὕψος τῆς Ἱερωσύνης λέγει τά ἑξῆς : «Ἄν κάποιος δέν εἶναι κακός, καί φθάνει στά πιό ὑψηλά μέτρα ἀρετῆς, δέν βλέπω ποιά μόρφωσι καί ἐπιστήμη ἀφοῦ λάβῃ, ἤ σέ ποιά δύναμι ἀφοῦ πιστεύσῃ, θά ἀναθαρρήσῃ νά ἀναλάβῃ τήν ποιμαντική φροντίδα (τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ). Γιατί πραγματικά αὐτή ἡ μέριμνα γιά τό λογικό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ φαίνεται νά εἶναι κάποια τέχνη τεχνῶν, καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν, τό νά χειραγωγῇς καί νά ὁδηγῇς τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι ἡ ζωντανή ἐκείνη ὕπαρξις, πού χρειάζεται γιά νά καθοδηγηθῇ σωστά πολλούς καί ποικίλους συνετούς χειρισμούς … (Καί γιά νά ἀδικήσῃ κανείς ἐπιτυχῶς τήν ποιμαντική διακονία στόν λαό τοῦ Θεοῦ) πρέπει πρῶτα νά καθαρθῇ καί νά καθαρισθῇ (ἀπό τά πάθη καί τήν ἁμαρτία) καί ἔπειτα νά συνεργήσῃ στήν κάθαρσι καί καθαρότητα τοῦ λογικοῦ ποιμνίου. Νά ἀσκήσῃ τήν σοφία τοῦ Θεοῦ, καί ἔτσι νά καταστήσῃ σοφούς κατά Θεόν τούς ἄλλους. Νά γίνῃ φῶς καί φωτεινός ἄνθρωπος ὁ ἴδιος καί ἔπειτα νά φωτίσῃ τούς συνανθρώπους του. Νά προσεγγίσῃ (καρδιακά καί βιωματικά) τόν Θεόν καί κατόπιν νά φέρῃ καί ἄλλους κοντά στόν Θεόν. Νά ἁγιασθῇ πρῶτα ὁ ἴδιος (μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ) καί ὕστερα νά ἁγιάσῃ τούς ἄλλους· νά τούς χειραγωγήσῃ μέ τά πατρικά του χέρια, νά τούς συμβουλεύσῃ μέ σύνεσι (καί τόν θεῖο φωτισμό)».
Καί ὁ χρυσορρήμων καί χρυσορρόας μέγιστος πατήρ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ μέγας θεωρητικός καί ἐπιστήμων τῆς Ἱερωσύνης, ὁμιλώντας γιά τήν ἀσύγκριτη ὑπεροχή καί πνευματική ἀξία τῆς Ἱερωσύνης, λέγει χαρακτηριστικά : «Ἡ Ἱερωσύνη τελεῖται μέν ἐπάνω στή γῆ, ἔχει ὅμως τάξιν μαζί μέ τά ἐπουράνια τάγματα. Καί εἶναι πολύ εὔλογο αὐτό. Γιατί ὄχι κάποιος ἄνθρωπος, ὄχι ἄγγελος, ὄχι ἀρχάγγελος, ὄχι κάποια ἄλλη κτιστή δύναμις, ἀλλά αὐτός ὁ Παράκλητος, τό Πανάγιο Πνεῦμα κανόνισε αὐτήν τήν ἱερατική διακονία. Καί ἐνῷ ἀκόμη φέρουμε τήν ἀνθρώπινη σάρκα μᾶς ἔπεισε νά ἀναλογιζόμαστε τήν διακονία τῶν Ἀγγέλων. Γι’ αὐτό πρέπει ὁ Ἱερωμένος σάν νά στέκεται σ’ αὐτούς τούς οὐρανούς ἀνάμεσα σ’ ἐκεῖνες τίς Ἀγγελικές Δυνάμεις ἔτσι νά εἶναι καθαρός… Ἄν δέν ἠμπορεῖ κάποιος νά εἰσέλθῃ εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, ἐάν προηγουμένως δέν ἀναγεννηθῆ πνευματικά μέ τό ὕδωρ καί τό Ἅγιο Πνεῦμα (δηλ. μέ τό Ἱερό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, πού ἐπιτελεῖται ἀπό τόν Ἱερέα) καί ἄν αὐτός που δέν τρώγει τήν σάρκα τοῦ Κυρίου μας καί δέν πίνει τό Αἷμα Του ἐκβάλλεται ἀπό τήν αἰώνια ζωή (τόν ἐπουράνιο Παράδεισο), ὅλα δέ αὐτά δέν γίνονται ἀπό κανένα ἄλλον, παρά μόνον ἀπό τά ἅγια ἐκεῖνα χέρια, τά χέρια τοῦ Ἱερέως ἐννοῶ» (ἀντιλαμβάνεσθε τήν ὑψηλή ἀποστολή τοῦ Ἱερέως).
Ἀγαπητέ μου Διάκονε π.Παναγιώτη,
Αὐτά τά πανευώδη πνευματικά ἄνθη τῆς Ἁγιοπατερικῆς σοφίας «τῶν τριῶν μεγίστων αὐτῶν φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος» σοῦ προσεφέρθησαν ἀπό τόν Ἐπίσκοπό σου αὐτή τήν μεγάλη ὥρα τῆς ζωῆς σου «εἰς ὀσμήν εὐωδίας πνευματικῆς» καί ὡς ἱερά παρακαταθήκη τῶν μεγάλων αὐτῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, πού εἶναι γιά τό Ὀρθόδοξο Χριστεπώνυμο Πλήρωμα Μεγάλοι Πατέρες, Θεοφώτιστοι Ποιμένες καί Οἰκουμενικοί Διδάσκαλοι.
Διέπρεψαν στά Πανεπιστήμια τῆς ἐποχῆς των, κατακτήσαντες τήν θύραθεν σοφίαν, δηλ. τήν παιδεία μεγάλων φιλοσόφων, ἀλλά καί ἄλλων ἐπιστημῶν. Πρωτίστως, ὅμως, ἐσοφίσθησαν ἀπό τήν ἄνωθεν σοφίαν, τήν σοφίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ὁποίαν ἐδιδάχθησαν εἰς τά Πανεπιστήμια τῆς ἐρήμου (στό Ἡσυχαστήριο κοντά στόν Ἴρι ποταμό τοῦ Πόντου, στό ἀσκητήριο κοντά στή Ναζιανζό καί στούς ἡσυχαστικούς τόπους τῆς Ἀντιοχείας τῆς Συρίας).
Μέ τά πνευματικά φῶτα τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀρχίζει ἀπό σήμερα ἡ ἱερατική σου πορεία καί ζωή. Σέ συνοδεύει ἡ εὐχή τοῦ πρώτου σου Πνευματικοῦ, τοῦ ἀλησμονήτου Γέροντός σου π.Εὐθυμίου, ἡ ψυχή τοῦ ὁποίου ἀσφαλῶς ἀγάλλεται, καθώς παρεδρεύει καί συλλειτουργεῖ μέ τόν Μέγα Ἀρχιερέα Ἰησοῦ Χριστό εἰς τό ὑπερουράνιο καί νοερό Θυσιαστήριο. Σέ ἐδίδαξε, σέ ἐνέπνευσε κοντά του καί συνετέλεσε στό νά πέσῃ ὁ σπόρος τοῦ θείου πόθου γιά τήν Ἱερωσύνη στήν παιδική σου ψυχή καί τώρα χαίρεται γιατί ἕνα πνευματικό του παιδί γίνεται Ἱερεύς τοῦ Θεοῦ στό χωριό του, στή γενέτειρά του καί ἀναλαμβάνει τά ἱερατικά του καθήκοντα στήν ἐνορία αὐτή.
Σέ συνοδεύουν οἱ εὐχές τῶν Πνευματικῶν σου πατέρων, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Θεοδώρου καί μέχρι σήμερα Ἐφημερίου τῆς Ἐνορίας π.Πέτρου καί τοῦ Γενικοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου π.Παναγιώτη, οἱ ὁποῖοι καί σέ προσάγουν ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Θυσιαστηρίου διά τήν εἰς Πρεσβύτερον χειροτονίαν σου, ἀλλά καί τῶν λοιπῶν πατέρων, οἱ ὁποῖοι συλλειτουργοῦντες συμμετέχουν εἰς τήν χαράν ταύτην.
Ἡ οἰκογένειά σου, οἱ οἰκεῖοι καί συγγενεῖς σου καί οἱ συμπολίτες μας, συμπροσευχόμενοι γιά τήν κατά Θεόν προκοπήν σου καί τήν εὐόδωσιν τῆς ἱερατικῆς σου διακονίας χαίρουν καί συγχαίρουν γιά τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς χειροτονίας σου. Καί ἡ ψυχή τοῦ ἀειμνήστου σου πατέρα Ἰωάννη σκιρτᾶ ἀπό τά οὐράνια σκηνώματα καί ὑπερεύχεται.
Θά ἔχῃς τήν συμπαράστασι τοῦ Γέροντός σου π.Πέτρου, ὁ ὁποῖος θά προσφέρῃ τήν διακονίαν του ὡς Πνευματικοῦ στίς ἐνορίες σου καί τοῦ Πνευματικοῦ σου π.Παναγιώτη στή νέα σου ἱερατική διαδρομή.
Ἔχεις ταπεινό φρόνημα, πνεῦμα μαθητείας καί ἱερατικό ζῆλο, ἀδελφέ μας π.Παναγιώτη, καί αὐτά τά θεῖα δωρήματα θά σέ βοηθήσουν πολύ καί θά διευκολύνουν τήν ἱερατική σου σταδιοδρομία.
Μέ τήν ἀγάπη πρός τό ποίμνιό σου, πού θά ἀποτελῆται ἀπό τίς ἐνορίες Πιτσινιανίκων, Καλησπεριανίκων καί Ἁγίας Ἐλέσης, καί τήν θυσιαστική σου προσφορά καί διακονία σου, θά καταξιωθῇς στή συνείδησι τῶν ἐνοριτῶν σου ὡς ὁ ποιμήν ὁ καλός, ὁ μιμητής τοῦ Μεγάλου Ἀρχιποίμενος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἔστω μετά σοῦ, ἀδελφέ, πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. Ἀμήν._
Ἡ ἀντιφώνησις τοῦ Πρεσβυτέρου π.Παναγιώτη εἶχεν ὡς ἑξῆς :
Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, συγγενεῖς καί φίλοι,
Δέν ὑπάρχουν λόγια γιά νά ἐκφράσω τή χαρά πού νιώθω αὐτή τή στιγμή,πού μετά ἀπό ἕνα χρόνο περίπου ἀπό τή πρώτη μου χειροτονία ὡς Διάκονος, ἦρθε ἡ ὥρα νά ὑπηρετήσω στό Ἅγιο Θυσιαστήριο. Βεβαίως Ἱερωσύνη θεωρεῖται καί ἡ διακονία πού ὑπηρέτησα, ἀλλά ἡ ἐπιθυμία μέσα στή ψυχή ἑνός Διακόνου εἶναι νά γίνει Ἱερέας, ἄν ὁ Θεός τό θέλει καί ἐπιτρέψει. Ἡ ἹερΩσύνη εἶναι τό μέγιστο ἀγαθό καί δῶρο πού μᾶς δίνεται ἀπό τόν Ἐπουράνιο Πατέρα μας ἀπό ὁτιδήποτε ἄλλο. Εἶναι τό μέσον γιά νά προγευόμαστε τόν Παράδεισο, ἀφοῦ μέ τήν Θεία κοινωνία ἔχουμε μέσα μας τόν ἴδιο τόν Χριστό. Ἔτσι διαπιστώνουμε τήν ἀγάπη πού ἔχει γιά μᾶς, τό τελειότερο πλάσμα του! Ὅσο ὑπάρχει ἡ Ἱερωσύνη καί οἱ Θεῖες Λειτουργίες ὁ κόσμος θά στέκεται καί θά συνεχίζει, ἀλλοίμονο ὅταν θά πάψουν αὐτές. Φυσικά ὁ στοργικός μας Πατέρας Χριστός πού μᾶς ἀγαπάει τόσο πολύ, πάντα θά φροντίζει στό νά διαφυλάξει τήν Πίστι μας.
Σέ ὅλο τό διάστημα μέχρι σήμερα πρέπει νά πῶ ἕνα τεράστιο εὐχαριστῶ στόν Σεβασμιώτατο πού ἀπό χρόνια, ἀλλά καί τώρα ἰδιαίτερα, συμπαραστέκεται στήν πορεία μου αὐτή, πάντα μέ χαρά καί ἀγάπη. Ὅ,τι ἀπορίες εἶχα ὡς Διάκονος μέ βοηθοῦσε ἀκούραστα μέ τήν ἁπλότητα πού τόν διακρίνει. Εἶναι πάντα δίπλα μας στήν οἰκογένεια μου ,θά μέ ρωτήσει γιά ὅλους, ἐνδιαφέρεται γιά ὅλους μας στά Κύθηρα γενικότερα καί ἀνησυχεῖ νά 'βρεῖ λύση σέ ὅλα μας τά ζητήματα. Εἶναι γιά ἐμένα πατέρας μου καί θά προσεύχομαι ὁ Θεός νά τοῦ δίνει δύναμη καί ὑγεία νά εἶναι ἔτσι πάντοτε. Εὐχαριστῶ τόν Θεό πού ἔγινα ἱερέας ἀπό τόν Σεβασμιώτατο μας.
Δέν ξεχνῶ τήν βοήθεια τοῦ πνευματικοῦ μου πατέρα Παναγιώτη Μεγαλοκονόμου καί τοῦ ἐνορίτη μας πατέρα Πέτρου Κασιμάτη, τῶν Ἱερέων πού εἶναι ἄμεσα κοντά μου σέ ὅλη μου τήν πνευματική πορεία. Δύο ἀκούραστοι ἱερεῖς καί ἀπόλυτα παραδοσιακοί τῆς πίστης μας.
Φυσικά θά εὐχαριστήσω μέ ὅλη μου τήν καρδιά καί τούς λοιπούς μας πατέρες πού κι' αὐτοί μοῦ στάθηκαν βοηθοί μέ ὅλη τους τήν ἀγάπη στό διάστημα πού ἤμουν Διάκονος. Ἄν ἀνατρέξω καί πιό πίσω ὅσο ἤμουν ψάλτης, πάντα μέ ἀγαποῦσαν καί τούς ἀγαποῦσα καί αἰσθανόμουν ἀδελφός τους .Εὐχαριστῶ τόν Θεό πού ἔχουμε πολύ καλούς Ἱερεῖς, νά τούς ἔχει καλά πάντοτε.
Τή γυναῖκα μου καί μελλοντική πρεσβυτέρα, πού εἶχε δώσει συμμαρτυρία ἀπό τήν πρώτη μου χειροτονία καί τό γιό μου Γιάννη, πού τό δέχτηκε καί αὐτός. Ὁ Θεός νά τούς δίνει πολλά χρόνια μέ ὑγεία!
Ἐπίσης, ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ σέ ὅλους τούς δικούς μου, γονεῖς καί ἀδέλφια, πού μοῦ συμπαραστέκονται μέ ἀγάπη. Ὅλοι τους ἀποδέχτηκαν ἀπό τήν ἀρχή τήν ἀπόφαση μου αὐτή.
Φυσικά εὐχαριστῶ καί τούς συμπατριῶτες Κυθήριους, πού μέ ἀγαπᾶνε καί τούς ἀγαπῶ κι' ἐγώ ὅλους, ἀπό τό βόρειο ἕως τό νότιο μέρος τοῦ νησιοῦ μας. Εὔχομαι ὑγεία σέ ἐσᾶς καί ἡ Μυρτιδιώτισσά μας βοήθειά σας.
Εὔχομαι τέλος ὁ Θεός νά μοῦ δώσει δύναμη καί πίστη στό νά ἐπιτελέσω ταπεινά στήν ὑπόλοιπη ζωή πού μοῦ ἀπομένει τό λειτουργικό ἔργο, ἔτσι ὅπως τό κληρονομήσαμε ἀνά τούς αἰῶνες, ἀνόθευτο καί ἀναλλοίωτο. Δωρεάν μᾶς τό παρέδωσε ὁ Θεός, δωρεάν νά τό μεταδίδουμε κι' ἐμεῖς στούς συνανθρώπους μας.-
