ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Σήμερα προβάλλεται ἀπό τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία ἐνώπιον μας ὁ Τίμιος καί Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ γιά νά ἐνισχυθοῦμε στό μέσο τοῦ σταδίου τῶν πνευματικῶν ἀγώνων μας, τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.
Μέσα στήν ἱστορία ὁ Σταυρός εἶναι τρίπτυχος. Ἡ πρώτη του πτυχή ἁπλώνεται στήν Παλαιά Διαθήκη, στό προχριστιανικό κόσμο, συμβολικά καί προφητικά.
Ἡ σταυροειδής κίνηση τοῦ Μωϋσῆ γιά νά σταματήσουν καί κατόπιν νά ξανακινηθοῦν τά νερά τῆς Ἑρυθρᾶς Θάλασσας, γιά νά περάσουν οἱ Ἰσραηλῖτες, εἶναι προτύπωση τοῦ σχήματος τοῦ Σταυροῦ.
Ἡ Ὕψωση τοῦ χάλκινου φιδιοῦ στήν ἔρημο, γιά νά σωθοῦν οἱ Ἰσραηλῖτες ἀπό τό δάγκωμα τῶν φιδιῶν, προτυπώνει τή δύναμη καί τό βαθύτερο νόημα τοῦ Σταυροῦ.
Ἐπίσης, τό ἐμβάπτισμα τοῦ εἰδικοῦ ξύλου μέσα στά πικρά νερά τῆς Μερρᾶς, γιά νά γίνουν γλυκά κι αὐτό προτυπώνει τίς ὑπερφυσικές ἐνέργειες τοῦ Σταυροῦ μέσα στό γήϊνο καί στόν οὐράνιο κόσμο.
Ἡ δεύτερη πτυχή εἶναι ἡ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ πάνω στό Σταυρό. Ἀπό τήν ὥρα ἐκείνη ὁ Σταυρός ἁγιάζεται καί ἱστορικά. Γίνεται τό κέντρο τοῦ κόσμου. Μεταμορφώνει τήν ἱστορία. Ὅλα τά σύμβολα καί ὅλες οἱ προτυπώσεις περί Σταυροῦ ἔγιναν γεγονότα.
Καί τρίτη πτυχή τοῦ Σταυροῦ εἶναι μετά Χριστό. Ἔγινε ἡ μεγαλόπρεπη σημαία τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἡ Ἐκκλησία καυχᾶται γιά τό Σταυρό. Δέν κάνει τίποτε χωρίς ν’ ἀρχίσει καί νά κλείσει μέ τό Σταυρό. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δέν καυχᾶται γιά τίποτε ἄλλο στόν κόσμο, παρά μόνο γιατί εἶναι Ἀπόστολος τοῦ Σταυρωμένου. Ὁ Σταυρός δέν εἶναι μόνο τό κέντρο καί σύμβολο τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τό νόημα τῆς Ἐκκλησίας. Χωρίς Σταυρό, δηλ. χωρίς θυσία, δέν μπορεῖ νά νοηθεῖ Ἐκκλησία. Δέν μπορεῖ νά νοηθεῖ ἁγιότητα.
Ὅλα ὅσα ὑπάρχουν στόν σύγχρονο κόσμο καί στή ζωή μας, χωρίς τόν Σταυρό, δέν ἔχουν κανένα νόημα.
Ἄς προσκυνήσουμε, λοιπόν, σήμερα μέ κατάνυξι τόν Τίμιο καί Ζωοποιό Σταυρό τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ. Ἔτσι, θά ἐνισχυθοῦμε γιά νά διανύσουμε καί τόν ὑπόλοιπο χρόνο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μέ καρπούς ἄξιους τῆς μετανοίας καί θά ἀξιωθοῦμε νά ἀπολαύσουμε στό τέλος τό φῶς καί τή δόξα τῆς Ἀνάστασης.-
π. Φρ. Δ.