kyriaki orthodoxias 3ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ γνωριμία τῶν μαθητῶν μέ τόν Κύριον

Ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν γνωριμία τῶν πρώτων μαθητῶν μέ τόν Κύριον, ἀπό τούς ὁποίους τό Ἱερό Εὐαγγέλιο μᾶς ἀναφέρει τούς Ἀποστόλους Φίλιππο καί Ναθαναήλ.
Διακρίνεται, μέσα ἀπό τήν γλαφυρή περιγραφή πού μᾶς κάνει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ἡ πανσοφία καί πανταχοῦ παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς κάποια ἀπό τά χαρακτηριστικά τῆς Θεότητος Του, διότι τέτοιες ὑπερφυσικές δυνάμεις, ἀλλά καί τέτοια δυνατότητα νά διεισδύει στά κρύφια τῆς ψυχῆς ἑνός ἀνθρώπου, ἐν προκειμένῳ τοῦ Ναθαναήλ, γιά τόν ὁποῖο ὁ Κύριος ὄχι μόνον γνώριζε, ὅτι πρό ὀλίγου προσηύχευτο κάτω ἀπό μιά συκιά, ἀλλά ἤξευρε μέ λεπτομέρεια τί θησαυρούς ἔκρυβε αὐτός ὁ ἄδολος Ἰσραηλίτης μέσα στήν καρδιά του. Διότι μόνον ὁ Θεός ἔχει τήν δυνατότητα μέσα ἀπό τήν παντογνωσία του νά εἶναι «ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς», ὅπως μᾶς λέγει ἡ Ἁγία Γραφή.

Σήμερα οἱ μαθηταί τοῦ Κυρίου ἦρθαν σέ γνωριμία -πρόσωπον πρός πρόσωπον- μέ τόν Σωτῆρα Χριστό καί συνομίλησαν μαζί του καί εὐφράνθησαν μέ τήν ἀναμεταξύ τους ἐπικοινωνία. Ὥστε ἐπαληθεύεται ὁ προφήτης Ἱερεμίας, ἀναφερόμενος εἰς τόν Χριστό ὡς ἀληθινόν Υἱόν τοῦ ἄναρχου Θεοῦ Πατρός λέγοντας: «Ὁ Θεός ἦλθεν ἐπί γῆς, καί τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη».
Ἑπομένως, ὁ Κύριος δέν εἶναι ἁπλά κάποιος ἀγγελιοφόρος-ἀρχάγγελος, πού μεταφέρει ἁπλῶς τό μήνυμα τῆς Σωτηρίας, ὅπως ὑποστηρίζουν, πολλοί αἱρετικοί μεταξύ τῶν ὁποίων εἶναι καί οἱ σύγχρονοι χιλιαστές - ἀλλά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού ὅπως μᾶς λέγει ὁ μεγάλος Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «καί Θεός ἦν ὁ Λόγος» καί ὁ δέ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος μᾶς λέγει πρός τό τέλος τῆς ἐπιστολῆς του ὡς χαιρετισμόν. «Καί ἐσται τά ἐλέη τοῦ Μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετά πάντων ὑμῶν».
Ἑπομένως ὁ Χριστός εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος .
Καί τέλειος Θεός εἶναι διότι εἶναι ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα (καί τόν Ἅγιον Πνεῦμα) καί τέλειος ἄνθρωπος, διότι ἐνηνθρώπησε ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου. Πῆρε ὅλην τήν ἀνθρώπινη φύση καί συγχρόνως τήν ἀπάλλαξε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τήν θέωσε.
Ἑπομένως σήμερα, δικαίως ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν χορεία τῶν Ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ὁμολόγησαν ὡς ὀρθόδοξο τό δόγμα περί τῆς τιμῆς τῶν ἱερῶν εἰκόνων, διότι, ὅπως μᾶς λέγει καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός «ἡ τιμή τῆς εἰκόνος ἐπί τό πρωτότυπον διαβαίνει». Δηλαδή ἡ εἰκόνα εἶναι ἕνα μέσον, ὥστε νά ἀνατείνει πνευματικά μέ κατάνυξη τόν νοῦν μας πρός τόν Θεόν. Γι’ αὐτό καί ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί δέν ἀποδίδουμε λατρεία στίς ἅγιες εἰκόνες ἀλλά τιμή, διότι πάνω στό φθαρτό ὑλικό εἰκονίζεται ἡ ἄφθαρτη εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί Λόγου, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν ἁγίων τῶν εὐαρεστησάντων εἰς τόν Κύριον.
Ἑπομένως, ἀδίκως, πολλοί αἱρετικοί καί εἰκονομάχοι, ὅπως οἱ σύγχρονοι χιλιαστές, κατηγοροῦν τήν Ἐκκλησία διά τήν τιμήν πού προσφέρει στίς ἅγιες εἰκόνες, παρερμηνεύοντας τήν Παλαιά Διαθήκη γιά τήν ἀπαγόρευση τῆς κατασκευῆς ὁμοιωμάτων ὡς ψευδοθεῶν.Οἱ ἅγιες εἰκόνες εἶναι τά βιβλία τῶν ἀγραμμάτων, ἀλλά καί πηγή ἐμπνεύσεως καί εὐσεβείας ὅλων τῶν πιστῶν.
Ἔτσι, λοιπόν, ἀδελφοί μου, νά βλέπουμε ὁ ἕνας τό πρόσωπό τοῦ ἄλλου ὡς τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν.

Πρεσβ. π. Νικόλαος Ζουναρέλης