ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
“Ὁρᾶτε μηδείς γινωσκέτω”. Προσέξτε μή μάθει κανείς τό θαῦμα πού σᾶς ἔκανα!
Τούς εἶχε συναντήσει στό δρόμο καθώς περπατοῦσε. Ἦταν τυφλοί καί οἱ δύο τους. Καί μόλις πληροφορήθηκαν ὅτι ἀπό ἐκεῖ περνοῦσε ὁ Ἰησοῦς, πῆραν νά τόν ἀκολουθοῦν σχεδόν τρέχοντας καί περισσότερο σκοντάφτοντας, καί μέ φωνή δυνατή νά ἱκετεύουν: «Σπλαγχνίσου μας καί γιάτρεψέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαυΐδ». Ἀκολουθοῦσαν καί φώναζαν. Ἐκεῖνοι φώναζαν καί ὁ Χριστός προχωροῦσε, ἕως ὅτου ἔφτασε σέ ἕνα σπίτι καί μπῆκε μέσα. Ἀπό κοντά καί οἱ τυφλοί.
-Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νά σᾶς θεραπεύσω;
-Ναί, Κύριε, τοῦ ἀπαντοῦν ἐκεῖνοι.
-Ἔ τότε, ἄς γίνει σύμφωνα μέ τήν πίστη σας, τούς λέει, ἐνῶ συγχρόνως ἀκουμπᾶ μέ τά δάχτυλά Του τά μάτια τους. Τήν ἴδια στιγμή τά μάτια τῶν τυφλῶν ἄνοιξαν.
“Ὁρᾶτε μηδείς γινωσκέτω”. Δηλαδή, προσέξτε μή μάθει κανείς τό θαῦμα πού σᾶς ἔκανα.
Ὄχι ὅτι ἄλλες φορές δέν θαυματουργοῦσε σέ κόσμο πολύ, ἀλλά τώρα ἤθελε νά διδάξει ἕνα μεγαλειῶδες μυστικό: τήν ἀγάπη στήν ἀφάνεια.
Παρατήρησε, ἀδελφέ μου, νά δεῖς πώς τά πιό ἀκριβά καί ὄμορφα πράγματα στὸν κόσμο βρίσκονται συνήθως στήν ἀφάνεια. Τά ἀθέατα βάθη τοῦ σύμπαντος, τά κρυμμένα πετράδια τῆς γῆς, τά πολύτιμα μαργαριτάρια τῶν ὠκεανῶν... Ὅσο πιό κρυμμένος ὁ θησαυρός, τόσο πιό μεγάλη ἀξία ἔχει.
Τό ἴδιο συμβαίνει καί στήν πνευματική ζωή. Ὅσο μεγαλύτερη ἀξία ἔχει κάποιος, τόσο περισσότερο θέλει νά κρύβεται. Οἱ Ἅγιοι -ὅ,τι πιό πολύτιμο κρατᾶ ἐπάνω της ἡ γῆ- εἶναι πολύ δυσεύρετοι. Ὄχι ἐπειδή δέν ὑπάρχουν, ἀλλά ἐπειδὴ δέν φαίνονται. Τίποτε φανταχτερό δέν ἐπιδεικνύουν πάνω τους οἱ Ἅγιοι. Τίποτε θορυβῶδες. Ὅλα ἁπλά, ἥσυχα, ἀφανῆ.
Αὐτές τίς ἀλήθειες ὁ σημερινός κόσμος δέν μπορεῖ οὔτε νά τίς καταλάβει, οὔτε νά τίς ἀποδεχθεῖ. Αὐτό πού ἐπικρατεῖ σήμερα στὴν κοινωνία εἶναι ἀκριβῶς τό ἀντίθετο: ἡ προβολή, ἡ ἐπίδειξη, ἡ διαφήμιση. Μέσα σέ αὐτή τήν ἀτμόσφαιρα τῆς κούφιας ματαιοδοξίας καλούμαστε νά κάνουμε, ὅσοι χριστιανοί, μιά ἐπανάσταση. Μιά ἐπανάσταση προκειμένου νά κόψουμε τά δεσμά μέ τά ὁποῖα ἁλυσοδένει τούς ὑπηκόους της ἡ τυραννία τοῦ φαίνεσθαι. Οἱ Ἅγιοι, καί ἄς τούς μιμηθοῦμε, γνώριζαν ποῦ ἀναζητοῦσαν τήν ἀληθινή δόξα. Ὄχι στούς μάταιους ἐπαίνους καί τά πρόσκαιρα χειροκροτήματα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά στόν ἔπαινο καί τήν δόξα πού χαρίζει ὁ μόνος ἀληθινός Θεός.
Ἔτσι, στήν ἀφάνεια καί στήν ταπείνωση ἔζησε καί ἡ ἑορταζομένη σήμερα ἁγία Ὁσιοπαρθενομάρτυς Παρασκευή, ἡ ὁποία μέ ἔνθεο ζῆλο καί βαθειά πίστη περιώδευε μέ ἱεραποστολικό σκοπό τίς πόλεις καί τά χωριά τῆς περιφέρειας τῆς Ρώμης, εὐαγγελιζομένη τόν Σωτῆρα Χριστό καί μεταδίδουσα τά νάματα τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως. Ἔδωσε τήν χριστιανική μαρτυρία καί ὑπέμεινε φρικτά βασανιστήρια γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Νά ἔχουμε τίς εὐχές καί τίς θεοπειθεῖς πρεσβεῖες της πρός τόν Πανοικτήρμονα Κύριο καί Θεό μας.
Πρεσβ. π. Παῦλος Καλλίκας