ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡ.ΚΥΘΗΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΕΚΚΛ. ΣΧ.

Μετ΄ὀλίγας γραμμάς εἰς τό αὐτό ἔγγραφον γράφετε: «Τά τελευταία χρόνια το επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι λίαν χαμηλού επιπέδου μαθησιακών επιδόσεων αλλά καί συμπεριφοράς που είναι ασύμβατη με την παράδοση και τον προορισμό του σχολείου. Τό Ίδρυμά μας προσπαθεί να βελτιώσει τις υποδομές του και μαζί να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον μετάβασης των νέων και νεανίδων από τήν οικογενειακή ζωή στην κοινωνία».

Εἰς τό ἑπόμενον ὡς ἄνω ἔγγραφον ἀνακοινοῦται ἡ ἀπόφασις νά προσληφθοῦν κατά τό σχολικόν ἔτος 2013-2014, «με τη διαδικασία της αξιολόγησης και κατόπιν προφορικής συνέντευξης, στην Α΄τάξη του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου μας τρείς (3) μαθητές η μαθήτριες, ως υπότροφοι της Κλ/μίας Π.Στεφανίτση». Καί περαιτέρω ἀνακοινοῦται ἡ χορήγηση δύο χρηματικῶν βραβείων εἰς διακριθέντας ἤ διακριθησομένους μαθητάς καί μαθητρίας.

Κύριε Πρόεδρε,

Ἡ μεγάλη μου κατάπληξις καί κατάθλιψις τῆς ψυχῆς ὀφείλεται εἰς τό ὅτι, ἐνῷ ἐπικαλεῖσθε τήν παράδοσιν τῶν 170 χρόνων τῆς γεραρᾶς Σχολῆς μας καί ἐνῷ διατείνεσθε ὅτι ἡ προσπάθεια τῶν ἐκτελεστῶν τῆς Ριζαρείου διαθήκης εἶναι «να τηρηθούν με θρησκευτική ευλάβεια οι αρχές της», ἐν τούτοις ἐν γνώσει ἤ ἐν ἀγνοίᾳ σας παρεβλέψατε καί ἠσεβήσατε κατά τῆς πολυσεβάστου καί ἱερᾶς  αὐτῆς Διαθήκης. Ἡ ἀπό τοῦ Μαΐου τοῦ 1840 συνταχθεῖσα Διαθήκη τοῦ ἀειμνήστου Γεωργίου Ριζάρη ὁρίζει σαφέστατα ὅτι θέλει εἰς τήν Σχολήν αὐτήν «νά διδάσκωνται ὅσοι σκοπεύουσι νά ἐνδυθῶσιν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα» (ὅπερ εἶναι ἀναγεγραμμένον εἰς τό ὑπέρθυρον τῆς κεντρικῆς εἰσόδου τῆς νέας Ριζαρείου Σχολῆς).

Ἑβδομηκονταέξ (76) Ριζαρεῖται Ἀρχιερεῖς καταγράφονται καί ἀναρίθμητοι ἀνά τόν κόσμον Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι σπουδάσαντες ἐν τῇ Μητρί Ριζαρείῳ Σχολῆ «ἐνεδύθησαν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα».

Ὁ ἀείμνηστος Διευθυντής τῆς Ριζαρείου καί μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ἔγγραφε τά ἀκόλουθα διά τήν προσφοράν τῆς ΡΕΣ: «Ἡ Σχολή κατά κοινήν ὁμολογίαν ἦταν τό ἄριστον καί ὠφελιμώτατον πάντων τῶν ἐν Ἑλλάδι ἐκπαιδευτηρίων, ὅπερ πολυειδῶς καί πολυτρόπως εὐηργέτησε καί εὐεργετεῖ τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί σύμπαν τό Ἑλληνικόν Ἔθνος».

Καί ὁ νῦν Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ.Νικόλαος, Ριζαρείτης, πολυγραφώτατος συγγραφεύς, εἰς τήν προσφάτως κυκλοφορηθεῖσαν μελέτην του «Ριζαρεῖτες Ἀρχιερεῖς» (1844-σήμερον) γράφει μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα : «Στήν πρώτη καί δεύτερη περίοδο τῆς ἀκμῆς της μέχρι τοῦ 1960 στά παλαιά διδακτήρια τῆς ὁδοῦ Βασ. Σοφίας καί ἀπό τοῦ 1960 στά νέα διδακτήρια στό Χαλάνδρι, ἡ Ριζάρειος ὑπῆρξε κιβωτός τοῦ Γένους καί πνευματική μήτρα ἀναγεννήσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος. Τό σύστημα διδασκαλίας, τό ἐσωτερικό καθημερινό πρόγραμμα λειτουργικῆς ζωῆς, ἡ μέριμνα τοῦ Διευθυντοῦ, τῶν Καθηγητῶν καί τοῦ προσωπικοῦ γιά κάθε Ἱεροσπουδαστή, ἡ μετάδοση γνησίου ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος, ἡ καλλιέργεια τῆς πνευματικότητος σέ ὅλα τά στάδια της, εἶναι ὁρισμένα ἀπό τά ἀγαθά πού παρεῖχε στούς ὑποψήφιους ἱερεῖς ἡ Σχολή, ὥστε νά σφυρηλατήσουν τήν προσωπικότητα τους καί νά ἀποκτήσουν τήν πνευματική ὡριμότητα πού χρειάζεται κάθε ὑποψήφιος κληρικός. Ἡ προσφορά τῆς Ριζαρείου Σχολῆς δέν εἶναι δυνατόν νά καταγραφῆ, διότι ἡ ἔκταση της εἶναι διαχρονική καί παγκόσμια».

Κύριε Πρόεδρε,

Ὅ,τι μέχρι στιγμῆς ἐλέχθη ἀφορᾷ εἰς τό ἔνδοξον παρελθόν τῆς Σχολῆς μας, εἰς τό τότε. Τό σήμερα, ὅμως, τῆς Ρ.Ε.Σ; Τό περιγράψατε προηγουμένως εἰς τό πρῶτον ἔγγραφόν σας. Ἐπαναλαμβάνω τήν σύντομον ἀναφοράν σας: «Τα τελευταία χρόνια τό επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι λίαν χαμηλού επιπέδου μαθησιακών επιδόσεων αλλά και συμπεριφοράς που είναι ασύμβατη με την παράδοση και τον προορισμό του σχολείου». Ἡ ἐπισήμανσις αὐτή τά λέγει ὅλα. Ὡς τό Πολυμελές Συμβούλιον της Ρ.Ε.Σ, δηλαδή ὡς τό ἀνώτερον διοικητικόν ὄργανον τῆς Σχολῆς ἐδέχθητε τήν μικτοποίησιν της, ἀκολουθοῦντες προφανῶς σχετικήν περυσινήν ἐγκύκλιον τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Καί τώρα, διά τῶν προειρημένων ἐγγράφων σας καλεῖτε διά τήν Α΄τάξιν τοῦ Γενικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου μαθητάς καί μαθητρίας, προσκρούοντες ἀσφαλῶς εἰς τήν Ριζάρειον Διαθήκην, ἡ ὁποία ὁρίζει μόνον τό πρῶτον, καί τήν ὁποίαν εἴχατε τήν δυνατότητα νά ἐπικαλεσθῆτε, ὁμοῦ μετά τῆς μακρᾶς παραδόσεως τῆς Σχολῆς πρός ἀποφυγήν τῆς ἐφαρμογῆς αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀφοῦ ἡ Ρ.Ε.Σ. εἶναι νομικόν πρόσωπον ἰδιωτικοῦ δικαίου.

Καί σᾶς ἐρωτῶ εὐθέως: Μέ ποῖον δικαίωμα παρεβιάσθη ἡ Διαθήκη Ριζάρη; Πῶς παρεθεωρήθη καί ἠγνοήθη ἡ παράδοσις τῶν 170 ἐτῶν τῆς Ριζαρείου Σχολῆς; Δέν εἶναι, κατά τήν ἰδικήν σας ἔκφρασιν, «ἀσύμβατη μέ τήν παράδοση καί τόν προορισμό τοῦ σχολείου» ἡ μικτοποίησις τοῦ Γενικοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου τῆς Ριζαρείου, ἡ ὁποία ἀνατρέπει τήν μακράν παράδοσίν της; Τί θά ἔλεγε σήμερα ὁ Ἅγιος Διευθυντῆς Ρ.Ε.Σ. Μητροπολίτης Πενταπόλεως Ἅγιος Νεκτάριος;

Πρός Θεοῦ! Νά μήν θεωρηθῇ ἐπ΄οὐδενί λόγῳ ἡ ἀντίδρασις αὕτη ὡς ἀποστροφή πρός τό ἀσθενές φῦλον. Δέν προέρχεται ἐκ τοιούτων κινήτρων, ἀλλά προβάλλεται διότι δέν ἔχουν οὐδεμίαν θέσιν αἱ νεάνιδες μαθήτριαι ἐν μέσῳ ὑποψηφίων κληρικῶν, ἀγόντων μάλιστα τήν ἐφηβικήν ἡλικίαν. Ὅταν πρό τριετίας περίπου ἐκλήθην διά τήν κοπήν τῆς Βασιλόπιττας τῶν παλαιῶν Ριζαρειτῶν, καί εὑρισκομένων ἡμῶν εἰς τά κεντρικά διδακτήρια τῆς Σχολῆς, παρεκλήθην νά εἰσέλθω εἰς τήν κατά τούς μαθητικούς μας χρόνους Α΄τάξιν, ὅπου ἐλάμβανον ἐκείνην τήν ὥραν εἰδικά μαθήματα νεάνιδες, ἠρνήθην ἐπιμόνως νά εἰσέλθω, ὄχι διά νά μή μιανθῶ, ἀλλά διά τό ἀσύμβατον τοῦ ἐγχειρήματος τούτου διά τήν λαμπράν παράδοσιν τῆς Σχολῆς μας.

Κατά τούς χρόνους τῶν σπουδῶν μας, κ.Πρόεδρε, ἡ ζωή τῶν Ἱεροσπουδαστῶν ἦτο ὅπως τήν περιγράφει ὁ ἅγιος Φθιώτιδος. Εἴμεθα ἐσωτερικοί ὑπότροφοι-οἰκότροφοι καί αἱ ἔξοδοί μας καθ΄ὅλην τήν ἐννεάμηνον φοίτησίν μας δέν ἔφθανον τάς δέκα (10). Καί τότε παρετηροῦντο ὡρισμένα προβλήματα, λόγῳ τοῦ ὅτι ἤρχοντο πολλοί μαθηταί-κυρίως ἐκ τῆς Ἠπείρου- ὄχι μέ πρόθεσιν νά ἐνδυθοῦν τό τῆς Ἱερωσύνης ἔνδυμα , ἀλλά διά νά ἀποχωρήσουν καί νά μετεγγραφοῦν εἰς τήν Ε΄τάξιν τοῦ τότε Γυμνασίου. Τά τότε ὅμως προβλήματα, συγκρινόμενα μέ τά τωρινά, ὅτε αἱ θύραι εἶναι ἀνοικταί, ὄχι ἁπλῶς δι΄ἐπισκέψεις, ἀλλά καί διά συνδιδασκαλίαν ὠχριοῦν.

Κύριε Πρόεδρε,

Ὑπό τό νεωτερικόν τοῦτο καί πάντῃ ἀπαράδεκτον σχῆμα τῆς φιλτάτης Σχολῆς μας, διά τό ὁποῖον θρηνῶ καί ὀδύρομαι, δέν δύναμαι νά ἀνταποκριθῶ εἰς τήν ἔκκλησίν σας νά ἀποστείλω ὑποψηφίους ἐκ τῆς Θεοσώστου Ἐπαρχίας μου. Εἶναι χιλιάκις προτιμώτερον νά κλείσῃ ἡ Σχολή μας ὑπό τοιαύτας συνθήκας. Νά κλείσῃ τό συντομώτερον. Καί σεῖς μετά τοῦ Πολυμελοῦς Συμβουλίου σας νά ἀποσυρθῆτε παραιτούμενοι. Δυστυχῶς τό Πολυμελές Συμβούλιον, καταστάν κλειστόν κύκλωμα καί ἀποτελούμενον ἐκ γεγηρακότων καί ὑπεργήρων-ὑποβασταζομένων τινων-μελῶν τείνει νά καταστῇ πληγή χαίνουσα διά τήν Ρ.Ε.Σ. Θλιβερά διαπίστωσις πολλῶν.

Εἰς τό παρελθόν, ἐξ ὅσων γνωρίζω ἐκ τῆς θητείας μου ὡς Συνοδικοῦ μέλους (2005-2006 καί 2011-2012) ἀπεκλείσατε πᾶσαν συνεργασίαν, τόσον μετά τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ὁ ὁποῖος μεταξύ τῶν ἄλλων γονίμων προτάσεων, προέτεινε νά στεγασθῇ εἰς τήν Ρ.Ε.Σ. ἡ Ἀνωτέρα Ἐκκλησιαστική Ἀκαδημία Ἀθηνῶν, ὅσον καί μετά τοῦ νῦν Μακ.Ἀρχιεπισκόπου κ.Ἱερωνύμου, ὁ ὁποῖος προσεπάθησε πολυτρόπως νά συμπαρασταθῇ εἰς τό ἔργον τῆς Σχολῆς, προτείνας μάλιστα εἰς τό Συμβούλιον σας νά εἰσέλθῃ καί ἕνας Ἀρχιερεύς-ὁ ἐξ Ἰωαννίνων καταγόμενος Σεβ.Μητροπολίτης Ἐλασσῶνος κ.Βασίλειος, παλαιός Ριζαρείτης, διά νά ἐκπροσωπῆται ἡ Ἱερά Σύνοδος. Καί, ἐνῷ ὡς πρός τάς προτάσεις συνεργασίας μετά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἶσθε ἐπιφυλακτικοί, εἰς τήν ἐγκύκλιον τοῦ ἁρμοδίου Ὑπουργείου, ἀπευθυνομένου πρός τά Ἐκκλησιαστικά Γυμνάσια-Λύκεια, παρουσιάζεσθε ἐνδοτικοί, χωρίς προφανῶς νά προβάλλετε τά ὡς ἄνω ἐπιχειρήματα διά τήν μή ἐφαρμογήν της εἰς τήν ἰδιωτικοῦ δικαίου Σχολήν μας.

Ἐάν λοιπόν, κ.Πρόεδρε, φρονῆτε ὅτι ἡ ζωή τῆς Σχολῆς θά παραταθῇ μέ αὐτό τό ἑρμαφρόδιτον σύστημα ἔχετε μεγάλο λάθος καί φοβοῦμαι ὅτι ἐγκληματεῖτε εἰς βάρος τῆς Σχολῆς μας. Θά δώσετε δέ φρικτόν λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως, ἐάν ἐμμείνετε εἰς τάς θέσεις σας αὐτάς. Ἀναλογισθῆτε σοβαρῶς τάς εὐθύνας σας. Δώσατε τήν δυνατότητα, ἀφήνοντες τόπον καί παρέχοντες τρόπον δράσεως εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διά νά ἀναμορφώσῃ καί ἀνασυγκροτήσῃ τήν Σχολήν μας ἐπί τῇ βάσει τῆς σεπτῆς Ριζαρείου Διαθήκης καί τῆς 170ετοῦς παραδόσεώς της.

Ταῦτα, καταθέσας ἐκ ψυχῆς ἐν ἱερᾷ ἀγανακτήσει, καί ἀναφωνῶν ὡς παλαιός Ριζαρείτης˙

«Ριζαρῶν ἐντολάς τάς ἁγίας,
θά τηρήσωμεν μέχρι πνοῆς,
τῆς ἐσχάτης ναί μέχρι θυσίας
καί αὐτῆς τῆς προσκαίρου ζωῆς»
(Ἐκ τοῦ ὕμνου τῶν Ριζαρειτῶν) 

διατελῶ, Εὐχέτης σας πρός Κύριον,

Ὁ Μητροπολίτης

† Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

Ἀνακοινοῦται: τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί εἰς ἅπαντας τούς ἐν ἐνεργείᾳ Σεβ.Μητροπολίτας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί Κρήτης, ἀποφοίτους τῆς Ρ.Ε.Σ

Κοινοποιεῖται:-Ἕνωσιν παλαιῶν Ριζαρειτῶν, Ἀθήνας
-Ἐλλογ.Καθηγητάς Πανεπιστημίου καί παλαιούς Ριζαρείτας