ΓΡΑΠΤΟΝ
ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Στή ζωή μας, πολλά πράγματα ὅταν εἶναι ἑνωμένα εἶναι ἄριστα. Ὅταν χωριστοῦν γίνονται ἄχρηστα. Ἀκόμη καί καταστρεπτικά. Αὐτό συμβαίνει μέ τήν πίστη καί τήν ἀγάπη. Ἑνωμένες θαυματουργοῦν. Χωρισμένες τερατουργοῦν. Τό εἴδαμε στά γεγονότα τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου.
Ἕνας τυφλός φωνάζει ἐπίμονα στό Χριστό νά τόν βοηθήσει. Αὐτοί ὅμως, πού ἀκολουθοῦν τό Χριστό, ἐνοχλοῦνται καί τοῦ λένε νά σταματήσει. Τήν ὥρα ἐκείνη λειτουργοῦσε ἡ πίστη καί ἀδρανοῦσε ἡ ἀγάπη. Πίστευαν μέ φανατισμό στό Χριστό, χωρίς ὅμως περιεχόμενο...
Αὐτούς ἀκριβῶς παραμερίζει ὁ Χριστός , ὅπως ἦταν φυσικό, δέ συμμερίστηκε τή στάση τους. Ἀντίστροφα κάλεσε τό τυφλό κοντά Του καί τοῦ ἔδωσε τό φῶς του.
Ὁ Χριστός θέλει πίστη, ἀλλά πάντα δι΄ἀγάπης ἐνεργουμένη Πίστη χωρίς ἀγάπη εἶναι δαιμονική. Τά δαιμόνια πιστεύουν καί φρίττουν, ἀλλά δέν ἀγαποῦν. Μάλιστα μισοῦν.
Πόσοι Χριστιανοί, δυστυχῶς, δέν ἐμφανίζονται σάν πιστοί, ἀλλά χωρίς ἀγάπη; Πόσοι, ἐνῶ πιστεύουν στό Χριστό, ἀδιαφοροῦν γιά τό πιστό; Πόσοι πηγαίνουν στήν ἐκκλησία καί κάνουν ὅλα τά τυπικά θρησκευτικά τους καθήκοντα, χωρίς ὅμως νά συμπαραστέκονται στούς βασανισμένους συνανθρώπους τους;
Ὁ χωρισμός πίστεως καί ἀγάπης ἐδῶ στή γῆ εἶναι σωστή καταστροφή. Νεκρώνει κάθε νηστεία, κάθε προσευχή.
Ἄν θέλουμε νά ζωντανέψουμε τή ζωή μας τή πνευματική, πρέπει νά τή γεμίσουμε μέ ἀληθινή ἀγάπη. Μόνο ἔτσι θά δοῦμε καί θά γίνουμε φῶς, ὅπως ἔγινε καί ὁ τυφλός.
π. Φρ. Δ.