kyriaki apokrew 2ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

     Πρέπει νά θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Χριστιανισμός εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τῆς Ἀγάπης. Ὁ Χριστός δέν ἄφησε στούς μαθητές του μιά διδασκαλία ἀτομικῆς σωτηρίας, ἀλλά τήν καινή ἐντολή «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοί μαθηταί ἐστέ, ἐάν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις». Ἡ ἀγάπη εἶναι τό θεμέλιο καί ἡ οὐσία τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία κατά τόν Ἅγιο Ἰγνάτιο «εἶναι ἑνότητα πίστεως καί ἀγάπης».


     Ἁμαρτία εἶναι πάντοτε ἡ ἀπουσία τῆς ἀγάπης, ἑπομένως εἶναι ὁ χωρισμός, ἡ ἀπομόνωση, ὁ πόλεμος ὅλων ἐναντίον ὅλων. Ἡ νέα ζωή πού μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός εἶναι μιά ζωή συνδιαλλαγῆς καί ἀποκατάστασης τῆς θραυσμένης ἀπό τήν ἁμαρτία ἀγάπης. Ἡ χριστιανική ἀγάπη (διαφορετική τῆς κοινωνικῆς ἀγάπης) εἶναι ἡ «δυνατή ἀδυνατότητα» (Σμέμαν) νά βλέπω τό Χριστό στό πρόσωπο κάθε ἀνθρώπου, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ἔχει ἀποφασίσει νά φέρει μέσα στή ζωή μου, ἔστω καί γιά λίγες στιγμές, νά τόν φέρει κοντά μου ὄχι σάν μιά εὐκαιρία γιά καλή πράξη ἤ γιά ἐξάσκηση τῆς φιλανθρωπίας μου, ἀλλά σάν ἀρχή μιᾶς ἀδιάκοπης συντροφιᾶς μέσα στόν ἴδιο τό Θεό.
     Ἑπομένως, ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά ὑπενθυμίζει στόν χριστιανό τήν προσωπική του ἀγάπη, μέ τήν ὁποία ὀφείλει νά πλημμυρίσει τόν ἁμαρτωλό κόσμο. Αὐτό κάνει καί τό σημερινό Εὐαγγέλιο. Ὑπενθυμίζει τά λόγια τοῦ Κυρίου μας καί μᾶς τοποθετεῖ στή βεβαιότητα τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του, ὅπου θά κριθοῦμε μέ βάση ὄχι τόσο ἄν εἴμαστε αὐστηροί τηρητές τοῦ νόμου Του, ἀλλά ἐάν μέσα ἀπό τό νόμο Του δώσαμε ἤ δέν δώσαμε ἀγάπη στό συνάνθρωπο μας ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός, ἡμεδαπός ἤ ἀλλοδαπός, φίλος ἤ ἐχθρός.
     Ἡ κάθετη πρός τόν Πανάγαθο Θεό ἀγάπη, πού μεταφράζεται σέ θερμή πίστι, κραταιά ἐλπίδα καί ἀληθινή λατρεία, καί ἡ ὁριζόντια πρός τούς συνανθρώπους μας εἰλικρινής ἀγάπη, πού ἐκφράζεται μέ τήν φιλάδελφη ἐλεημοσύνη, μέ τήν θεοδίδακτη φιλανθρωπία καί τήν ἐπιείκεια καί συναντίληψι διά τούς ἀδελφούς μας, εἶναι αὐτά πού, κυρίως ζητεῖ ἀπό μᾶς ὁ Δικαιοκρίτης Κύριος καί Θεός μας.
     Αὐτά τά προαπαιτούμενα καί τό μέγα ἔλεος τοῦ Θεοῦ θά μᾶς κατατάξουν στή θεία παρεμβολή «τῶν εὐλογημένων τοῦ Οὐρανίου Πατρός» καί τῶν «κληρονόμων τῆς ἡτοιμασμένης ἡμῖν Ἐπουρανίου Βασιλείας». Γένοιτο.

Πρωτ. π. Παν. Γ. Μεγαλοκονόμος