ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
(ὑπ'
ἀριθ. 7/2006)
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν Χριστώνυμον Λαόν
τῆς καθ' ἡμᾶς Ἱ. Μητροπόλεως Κυθήρων
& Ἀντικυθήρων
«Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ
τῆς χρηστότητός Σου Κύριε...»
Εὐλογημένοι Χριστιανοί,
Μέ χαρά καί ἐλπίδα εἰς τόν «καιρούς καί χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ θέμενον» Κύριον καί Θεόν μας εἰσοδεύουμε εἰς τόν νέον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητός Του.
Εἶναι δῶρον πολύτιμον τῆς πολλῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ ὁ νέος χρόνος. Ἡ ἀπέραντη ἀγάπη Του παρατείνει τήν ζωήν μας ἀκόμη περισσότερον μέ πολλή συγκατάβασι καί μακροθυμία διά τήν ἁμαρτωλότητά μας, διά τίς ἐλλείψεις καί παραλείψεις, τίς ἀστοχίες καί τά σφάλματα, τίς ἀμέλειες καί τίς ἀναβολές μας στόν πνευματικό ἀγῶνα καί περιμένει τήν ἀνόρθωσι καί τήν ἐν Χριστῷ ἀναγέννησι καί ἀνακαίνισί μας.
Ἕνας σεβάσμιος Γέροντας πνευματικός, σύγχρονος ἐμπνευσμένος ἱεραπόστολος στήν μεγάλη Ἀμερικανική ἤπειρο, λέγει τά ἑξῆς σέ μία σχετική ὁμιλία του : «Οἱ ἡμέρες, τά χρόνια καί οἱ αἰῶνες παρέρχονται σάν σκιά καί προχωροῦμε ὁ καθένας μας πρός τό τέλος.Ἕνα βιβλίο εἶναι ἡ ζωή ἑκάστου ἀνθρώπου καί ἡ κάθε σελίδα εἶναι μία ἡμέρα. Σέ ὅλα τά βιβλία ὑπάρχει ἕνα τέλος, καθώς ὑπάρχει τέλος στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Σέ κάθε σελίδα γράφονται καί τά μέν καί τά δέ, καί τά φωτεινά καί τά σκοτεινά ἔργα τοῦ ἀνθρώπου.Καί ὅταν τέλειώσῃ ἡ ζωή, τότε ἀνοίγεται αὐτό τό βιβλίο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί, βάσει τῶν ὅσων ἔχουν γραφῇ μέσα, ὁ ἄνθρωπος θά δώσῃ ἀπολογία ...».
«Ἡ ἐγρήγορσις, παρατηρεῖ στή συνέχεια, εἶναι ἐκείνη πού κρατάει τόν ἄνθρωπο σέ νηφαλιότητα. Ποιός ἀποφεύγει τά τραύματα; Ἐκεῖνος πού βρίσκεται σέ ἐγρήγορσι, σέ νηφαλιότητα, σέ προσοχή, γιατί ἐπισκοπεῖ τόν ἑαυτό του, προσέχει τόν δρόμο του καί ἔχει λιγώτερες πτώσεις. Ποιός ὑπομένει τραύματα; Ἐκεῖνος πού βαδίζει ἀπρόσεκτα καί πέφτει εὔκολα. Καί ἡ αἰτία πολλές φορές εἶναι ἡ ἀμέλεια».
Καί καταλήγει ὁ ἅγιος Γέροντας : «Νά ἀγωνισθοῦμε μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς ψυχῆς μας, μέσα στό οὐράνιο φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, γιά τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Νά ἀγωνισθοῦμε νά βρεθοῦμε ὅσον γίνεται σέ καλύτερη κατάστασι ἐκείνη τήν ὥρα τήν φοβερή ... Θά πρέπει ἡ ψυχή μας νά ἀποκτήσῃ τά χαρακτηριστικά τῆς υἱότητος πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα... Ὅσο μποροῦμε νά καθαρίζουμε τόν ἑαυτό μας καί νά τακτοποιοῦμε τίς σκέψεις μας, οἱ ὁποῖες γίνονται αἰτία νά πέσουμε ἀπό τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ».
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Στάδιον νέων ἀποφάσεων, νέων σχεδίων καί νέων ἀγώνων ἀνοίγεται ἐνώπιόν μας μέ τήν εἴσοδον εἰς τό νέον ἔτος. Μέ τήν ἐμπειρίαν τῶν ἐπιτυχιῶν ἤ τῶν ἀποτυχιῶν τοῦ παρελθόντος, μέ τήν καλή θέλησι, τήν προθυμία καί τόν ἐπίμονο ἀγῶνα καί, πρό πάντων, μέ τόν θεῖο φωτισμό καί τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ καλούμεθα νά προχωρήσωμε στήν ἀγωνιστική μας πορεία μέ θάρρος, ἀποφασιστικότητα καί ἐλπίδα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει : «δι' ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες (δηλ. προσβλέποντες) εἰς τόν τῆς πίστεως Ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν».
Ὁ δέ μέγας Ἱεράρχης Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, ὁ Ἅγιος Βασίλειος, τοῦ ὁποίου τήν μνήμην σήμερον ἑορτάζομεν, ἑρμηνεύων εἰς τά Ἀσκητικά του ἔργα τούς στίχους τῶν ψαλμῶν τοῦ Προφητάνακτος Δαβίδ, πού λέγουν ὅτι οἱ ὀφθαλμοί μου εἶναι πάντοτε στραμμένοι πρός τόν Κύριον καί ἔβλεπα πάντοτε ἐνώπιόν μου τόν Κύριον καί Θεόν μου, ὅτι εἶναι εἰς τά δεξιά μου, διά νά μή σαλευθῶ ἀπό τήν πίστιν καί τήν ἀγάπην μου πρός Αὐτόν, σχολιάζει : Πῶς εἶναι δυνατόν νά αἰσθάνωμαι παντοτινά τήν παρουσίαν τοῦ Θεοῦ ἐνώπιόν μου καί εἰς τήν ζωήν μου; Ὅταν δέν ἀφήνω ἀργόσχολη τήν ψυχή, ἀλλά πάντοτε μελετᾶ τόν Θεόν καί τά ἔργα καί τίς μεγάλες δωρεές τοῦ Θεοῦ πρός τον κόσμον καί τόν ἄνθρωπον καί ὅταν διαρκῶς τόν δοξολογῶ καί τόν εὐχαριστῶ δι' ὅλα αὐτά. Νά ἕνας σπουδαῖος, ὁ πιό τέλειος τρόπος ἀξιοποιήσεως τοῦ χρόνου μας, τοῦ καινούργιου χρόνου.
Ὅμως, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἐγκαταλείπουμε ὅλα τά ἄλλα, τά βιοτικά καί ὑλικά, τίς οἰκογενειακές καί ἐπαγγελματικές καί κοινωνικές μας ὑποχρεώσεις. Ὄχι. Τόν χρόνον μας θά τόν ἀξιοποιοῦμε, κατά τόν καλύτερο τρόπο, γιά τήν πρόοδο καί τόν καταρτισμό μας, τόν πνευματικό καί τόν ἐπαγγελματικό. Καί παράλληλα, ζῶντες καί κινούμενοι μέσα εἰς το πέλαγος τῆς ἀγάπης καί τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ, θά ἐκτελέσωμε θεαρέστως καί τά καθήκοντά μας πρός τήν οἰκογένεια καί πρός τό κοινωνικό σύνολο. Ἡ ζωντανή σχέσις μας μέ τόν Χριστό καί τήν ἁγία Μητέρα μας Ἐκκλησία, ὄχι μόνον δέν γίνεται ἐμπόδιο, ἀλλά ἐξομαλύνει, κατά τόν καλύτερο τρόπο, τίς σχέσεις καί τήν ἐπικοινωνία μας μέ τήν οἰκογένεια καί τήν κοινωνία. Μᾶς καθιστᾶ πιό τιμίους καί εἰλικρινεῖς καί περισσότερο θερμούς καί θυσιαστικούς στό οἰκογενειακό καί τό κοινωνικό μας περιβάλλον.
Εὔχομαι πρός ὅλους σας, ἀγαπητοί μου Πατέρες καί ἀδελφοί μου Χριστιανοί, καλήν ὑγείαν καί πλουσίας τάς θείας εὐλογίας κατά τό νέον σωτήριον ἔτος 2006. Ἡ χάρις τοῦ δι' ἄκραν φιλανθρωπίαν ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου καί Θεοῦ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νά σκεπάζῃ τήν Ἱεράν Μητρόπολιν μας καί τόν κόσμον ὅλον. Τά πνευματικά, ἀλλά καί τά ὑλικά δῶρα τοῦ Θεοῦ νά δίδωνται πλουσιοπάροχα στίς οἰκογένειες καί τήν κοινωνία μας, στό φιλόχριστο ἔθνος μας καί ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά ἁπλώνεται καί εἰς τά ξενητεμένα μας ἀδέλφια, τούς ἐν Αὐστραλίᾳ, Ἀμερικῇ καί ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ἀδελφούς μας, ἀλλά καί εἰς τούς ἐν Ἑλλάδι καί μάλιστα εἰς τό λεκανοπέδιον τῆς Ἀττικῆς παροικοῦντας Κυθηρίους καί Ἀντικυθηρίους ἀδελφούς.
Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα. Χαρούμενος , δημιουργικός, εἰρηνικός καί εὐλογημένος ἄς ἀποβῇ ὁ καινούργιος χρόνος. Ἀμήν.
Μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές
Ὁ
Μητροπολίτης
+ Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ