Ἡ «Σχολή Γονέων» τόν Νοέμβριο.
Καί τόν Νοέμβριο συνεχίσθηκαν τά σεμινάρια γιά τούς Γονεῖς καί τήν Οἰκογένεια στά Κύθηρα. Οἱ συνάξεις αὐτές (παρ' ὅτι δέν τυγχάνουν τῆς προσδοκώμενης συμμετοχῆς ἀπό νέους γονεῖς) ἀποτελοῦν πολύτιμες εὐκαιρίες καταρτίσεως γιά θέματα παιδαγωγικά. Οἱ προσκεκλημένοι ὁμιλητές εἶναι ἄνθρωποι μεγάλης μορφώσεως, ἄρτιου ἐπιστημονικοῦ ἐξοπλισμοῦ καί, μερικές φορές, ἄρτιοι ὁμιλητές καί δάσκαλοι.
Στίς 12 καί 13 Νοεμβρίου 2011 εἰσηγήτρια στήν μηνιαῖα ἐκδήλωση τῆς Σχολῆς Γονέων ἦταν ἡ Παιδοψυχολόγος κ.Πόπη Κόλλια. Πτυχιοῦχος τοῦ Παν/μίου Picarde Amien, τῆς Γαλλίας ἡ κ.Κόλλια εἶχε σπουδές καί στήν Σορβόνη, ἐνῶ συνεργάσθηκε γιά πολλά χρόνια ὡς Παιδοψυχολόχος σέ πολλά Σχολεῖα Στοιχειώδους καί Μέσης Ἐκπαίδευσης.
Θέμα τῆς ὁμιλίας της ἦταν : «Γιατί δέν μᾶς ἀκοῦν τά παιδιά μας;». Ἀρχίζοντας τήν ὁμιλία της ἀνέστρεψε τό ἐρώτημα : «Εἶμαι σέ θέση ἐγώ, ὁ γονιός, νά ἀκούσω τό παιδί μου, νά ἐπικοινωνήσω μ' αὐτόν τόν «ἄλλον»;
Ἐπικοινωνία
σημαίνει, ἀναπόφευκτα, καί ἀλληλεπίδραση.
Ἡ ὁμιλήτρια ἔδωσε στοιχεῖα γιά τήν ἀγαπητική ἐπίδραση τῶν ὑπερπροστατευτικῶν
γονέων καί ἀναφέρθηκε στό σωστό μήνυμα, τό ὁποῖο θά δοθεῖ ὅταν ἐγώ, ὁ γονιός,
γνωρίζω ποιός εἶμαι. Τό ἱστορικό τοῦ παιδιοῦ ξεκινάει ἀπό τήν ἐνδομήτρια ζωή
καί τίς σχέσεις τῶν γονέων του. Ἄν τό παιδί νομίσει πῶς τό περιβάλλον, στό ὁποῖο
βγαίνει, εἶναι δυσμενές, τό ἀπορρίπτει. Καί φθάνει νά ἐξελιχθεῖ ἤ σέ στοματικό τῦπο ἤ σέ ἀπόρριψη καί αὐτῆς
τῆς τροφῆς (δηλαδή σέ ψυχογενῆ ἀνορεξία). Στοματικός τῦπος εἶναι αὐτός πού
παίρνει -ὅπως τό βρέφος πού θηλάζει- τήν ἀγάπη ἀπό τό στόμα: π.χ. ὁ ἀλκοολικός,
ὁ καπνιστής, κ.λπ.
Ἐνῶ, λοιπόν, τό παιδί μέχρι τά 2,5 χρόνια του εἶναι προσκολλημένο στήν μητέρα του, ἀπό τά 3 ἀρχίζει νά δομεῖ τόν ἑαυτό του.
Ψυχοσωματικά συμπτώματα ἐμφανίζονται στά πρῶτα χρόνια τοῦ σχολείου. Αὐτό συμβαίνει λόγῳ ἐξαρτήσεως ἀπό τήν μητέρα (χαρακτηριστικά τά συμπτώματα ἐξαφανίζονται στό σπίτι!).
Καί ἐνῶ ἀπό τά 6 ἕως τά 12 ἔτη ἡ πρόοδος στήν δόμηση τοῦ προσώπου εἶναι θαυμαστή, πολλές φορές παρατηρεῖται καθυστέρηση «ταυτισμοῦ» μέ τόν ὁμόφυλο γονέα, ἐπειδή ἐκεῖνος εἶναι εἴτε ἀπόμακρος, εἴτε πολύ αὐστηρός.
Τό ἴδιο ἀρνητικό ἀποτέλεσμα ἔχουν καί οἱ ἔριδες τῶν γονέων, πού δημιουργοῦν αἴσθημα ἐνοχῆς στό παιδί καί μειονεξία στό σχολεῖο. Τό ἐσωστρεφές παιδί ἔχει ἐπιθετικότητα κατά τοῦ ἑαυτοῦ του. Τό ἴδιο νόμισμα ἀπό τήν ἄλλη ὄψη εἶναι ἡ πρός τά ἔξω ἐπιθετική συμπεριφορά. Ἄν τό παιδί βρεῖ στό σχολεῖο αὐστηρό δάσκαλο ἤ ἐπιθετική συμπεριφορά τῶν συμμαθητῶν, δέν διαβάζει.
Σήμερα στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει ἔλλειμα ταυτότητας, ὀφειλόμενο σέ ἔλλειμα ταυτότητος τῶν γονέων. Οἱ τελευταῖοι ἀρκοῦνται σέ σλόγκαν τοῦ τύπου «Νά εἶσαι καλός μαθητής!». Ἐνῶ τό παιδί προσδοκᾶ νά συναντήσει ἕνα δίκαιο κόσμο. Σέ κόσμο ἄλλου εἴδους δέν πρόκειται νά ὑπακούσει.
Ἡ κ.Πόπη Κόλλια εἶπε πολλά «ἐν σμικρῶ» : ἡ εἰσήγησή της κράτησε μόλις 35 λεπτά. Ὅμως, τόσο οἱ γνώσεις πού μετέδωσε, ὅσο καί ὁ πρακτικός της τρόπος, μέ πλῆθος παραδειγμάτων, ἔκαναν τήν ὁμιλία της ἄκρως ἐνδιαφέρουσα. Αὐτό φάνηκε καί ἀπό τόν ὑπερδιπλάσιο χρόνο, πού ἀπαιτήθηκε, ὥστε νά ὁλοκληρωθεῖ ἡ συζήτηση. Πολλοί ἀκροατές -μερικοί ἀπ' αὐτούς νέοι γονεῖς- ἔθεσαν πρακτικά ἐρωτήματα ἤ διετύπωσαν ἐνδιαφέρουσες ἀπόψεις.
Μέ χαρακτηριστική ἄνεση ἡ κ.Κόλλια κατεύθυνε τήν συζήτηση, χρησιμοποιώντας κάτι πρωτότυπο : πρίν ἀπαντήσει ζητοῦσε τήν γνώμη τοῦ ἐρωτῶντος γιά τό πρόβλημα!
Γιά ὅλα τήν εὐχαριστοῦμε.